Spółka na swoim terenie prowadzi chów bydła o obsadzie powyżej 210 DJP oraz eksploatuje kilkanaście silosów do przechowywania zboża. Ze względu na obsadę zwierząt zalicza się do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których raport jest wymagany. Na terenie tej Spółki, inny inwestor (Spółka - córka) planuje uruchomić nową linię nasienną, w skład której będą wchodzić: kosz zasypowy, nowe silosy, suszarnia zboża, czyszczalnia zboża, stół grawitacyjny, linia do zaprawiania zboża oraz linia do pakowania zboża w worki typu big-bag, o zdolności produkcyjnej powyżej 50 ton/rok. Planowane przedsięwzięcie zaliczać się będzie do przedsięwzięć, które mogą wymagać raportu (§ 3 ust. 1 pkt 86 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 9 listopada 2008 r.).
1) Jaki organ będzie w tym przypadku kompetentny do przyjęcia zgłoszenia, marszałek czy starosta? Przedsięwzięcie zalicza się do II grupy, będzie realizowane na terenie zakładu, który zalicza się do I grupy - ale prowadzącym nową instalację będzie inny podmiot.
2) Czy w związku z tym, że wszystkie stacjonarne urządzenia linii (silosy, suszarnia, czyszczarnia, linia do zaprawiania itd.) powiązane będą technologicznie - można je traktować jako wchodzące w skład instalacji do suszenia i przechowywania zboża i w związku z tym tylko zgłosić organowi ochrony środowiska, zgodnie z art. 152 p.o.ś. i rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2004 r. (Dz. U. Nr 283, poz. 2839 - lp. 4 i 5 tab. A)? Czy w przypadku, gdy emisja pyłu PM10 np. z czyszczarni i linii do zaprawiania powodować będzie stężenia przekraczające 10% D1 - należy wystąpić z wnioskiem o wydanie pozwolenia na wprowadzanie pyłów do powietrza?
3) Czy w zgłoszeniu (albo we wniosku o wydanie pozwolenia) oraz w raporcie należy uwzględnić także emisję z obiektów inwentarskich i "starych" silosów (ten sam teren, ale inny podmiot prowadzący instalacje)?

Moim zdaniem ponieważ produktem końcowym otrzymanym w wyniku eksploatacji wskazanej w pytaniu instalacji jest zaprawione, przygotowane do dystrybucji zboże, zaliczenie jej do instalacji do suszenia i przechowania zboża nie znajduje uzasadnienia. Tylko część wskazanej instalacji przeznaczona jest do tego celu.
W związku z powyższym nie ma możliwości zgłoszenia właściwemu organowi przedmiotowej instalacji w całości jako instalacji do suszenia i przechowania zboża.
Można dokonać zgłoszenia jeżeli żadna z substancji wprowadzanych do powietrza nie powoduje przekroczenia 10% dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu albo 10% wartości odniesienia, w przeciwnym razie wymagane będzie pozwolenie.
Ponieważ przedmiotowa instalacja prowadzona będzie przez odrębny podmiot i nie będzie technologicznie powiązana z instalacją istniejącą (innego podmiotu) na terenie zakładu, to właściwym organem moim zdaniem będzie starosta (pod warunkiem, że nie jest to teren tz. zamknięty).
W przypadku zgłoszeniu instalacji lub wniosku o wydanie pozwolenia przepisy nie wymagają uwzględnienia innych instalacji tym bardziej należących do innego podmiotu. Zostają one uwzględnione w przyjętym do obliczeń rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń tle.
Natomiast w przypadku raportu przepisy wymagają uwzględnienia instalacji tego samego rodzaju znajdujących się w obszarze oddziaływania ocenianego przedsięwzięcia.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.) przez instalację rozumie się:
a) stacjonarne urządzenie techniczne,
b) zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie, do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot i położonych na terenie jednego zakładu,
c) budowle niebędące urządzeniami technicznymi ani ich zespołami, których eksploatacja może spowodować emisję.
Wynika z powyższego, że o rodzaju instalacji nie może decydować jej część o konkretnym przeznaczeniu.

W rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia (Dz. U. Nr 283, poz. 2840)- dalej r.w.g.p.p. w załączniku: instalacje, z których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza nie wymaga pozwolenia, pozycja 6 podaje - Instalacje do suszenia lub przechowywania zboża, innych płodów rolnych lub leśnych, ale nie uwzględnia zaprawiania i pakowania zboża.

§ 1 ust. 2 r.w.g.p.p. stanowi natomiast, że pozwolenia nie wymaga wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z innych rodzajów instalacji niż określone w ust. 1, nieobjętych standardami emisyjnymi, w przypadku gdy żadna z substancji wprowadzanych do powietrza nie powoduje przekroczenia 10% dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu albo 10% wartości odniesienia.

W rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia (Dz. U. Nr 283, poz. 2839)- r.r.i.e.w.z. w załączniku: Rodzaje instalacji, z których emisja nie wymaga pozwolenia, a których eksploatacja wymaga zgłoszenia, TABELA A, pozycja 4 wskazano instalacje do suszenia zboża, innych płodów rolnych lub leśnych o wydajności większej niż 30 Mg na godzinę, ale nie zaprawiania i pakowania.

Pod pozycja 17 tabeli podano natomiast inne niż wymienione w lp. 1-16 rodzaje instalacji nieobjętych standardami emisyjnymi, w przypadku których żadna z substancji wprowadzanych do powietrza nie powoduje przekroczenia 10% dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu albo 10% wartości odniesienia.
Właściwość organów dla przypadku wskazanego w pytaniu wynika z art. 378 ust. 2a pkt 1 i 2b ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn, zm.)- dalej p.o.ś. stanowiących, że marszałek województwa jest właściwy w sprawach przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zakładów, gdzie jest eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz, że przy ustalaniu właściwości organów ochrony środowiska instalacje powiązane technologicznie, eksploatowane przez różne podmioty, kwalifikuje się jako jedną instalację.

We wskazanym przypadku nie zachodzą przesłanki powiązania technologicznego istniejącej i nowej instalacji.

O zakresie informacji niezbędnych do zgłoszenia instalacji właściwemu organowi decyduje art. 152 ust. 2 p.o.ś., a o zakresie wniosku o wydanie pozwolenia emisyjnego art. 184 i 221 p.o.ś. Przepisy te nie wskazują na obowiązek ujęcia w zgłoszeniu lub wniosku instalacji prowadzonych przez innym podmiot na danym terenie, nawet jeżeli jest to instalacja tego samego rodzaju.

Zgodnie z § 4 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. Nr 257, poz. 2573 zmiany: Dz. U. z 2005 r. Nr 92, poz. 769 oraz z 2007 r. Nr 158, poz. 1105) parametry tego samego rodzaju, charakteryzujące skalę przedsięwzięcia i odnoszące się do przedsięwzięć tego samego rodzaju położonych na terenie jednego zakładu lub obiektu, istniejących i planowanych, sumuje się.

Stąd w raporcie w przeciwieństwie do zgłoszenia instalacji lub wniosku należy ująć instalację istniejącą.