Odpowiedź


Zgodnie z treścią § 3 pkt 22 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) – dalej r.w.t., przez pojęcie "terenu biologicznie czynnego" należy rozumieć teren z nawierzchnią ziemną urządzoną w sposób zapewniający naturalną wegetację, a także 50% powierzchni tarasów i stropodachów z taką nawierzchnią, nie mniej jednak niż 10 m2, oraz wodę powierzchniową na tym terenie.

Zakładając, że teren, o którym mowa w treści pytania stanowi powierzchnię ziemną, weryfikacji poddać należy jeszcze możliwość zapewnienia "naturalnej wegetacji" w obrębie analizowanego gruntu. Z kolei sama "naturalna wegetacja" oznacza de facto możliwość naturalnego wzrostu i rozwoju roślin na tym gruncie. Warunkiem rozwoju i wzrostu roślin jest niewątpliwie zapewnienie naturalnego światła słonecznego. Jeśli zatem grunt pod tarasem jest choć przez część dnia doświetlony światłem słonecznym, to uznać należy, że powierzchnia ta powinna być włączona do terenu biologicznie czynnego. Jeśli natomiast taras ulokowany jest w ten sposób, że grunt pod nim nie jest chociażby częściowo oświetlony naturalnie, to o naturalnej wegetacji nie może być mowy, a co za tym idzie grunt ten nie mógłby zostać zakwalifikowany jako teren biologicznie czynny zgodnie z wyżej podaną definicją.