Zgodnie z art. 2 pkt 1 u.e.e. audyt efektywności energetycznej (zwany dalej „audytem") jest to „opracowanie zawierające analizę zużycia energii oraz określające stan techniczny obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, zawierające wykaz przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, a także ocenę ich opłacalności ekonomicznej i możliwej do uzyskania oszczędności energii". Ustawodawca zachował więc pojęcie audytu takie jak w obowiązującej poprzednio ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej - dalej stara u.e.e.

Z definicji powyższej wynika, że audyt jest pewnym opracowaniem, a więc dokumentem, w którym należy zawrzeć elementy wskazane w definicji. Nie można jednak zapominać, że jest to pewnego rodzaju uproszczenie – audyt efektywności energetycznej, jak każdy inny audyt, jest pewnym procesem analitycznym. Dopiero jako efekt końcowy powstaje opracowanie, o którym mowa w art. 2 pkt 1 u.e.e.

Pewne wymagania w zakresie formy tego dokumentu zostały określone w przepisach rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 sierpnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i sposobu sporządzania audytu efektywności energetycznej, wzoru karty audytu efektywności energetycznej oraz metod obliczania oszczędności energii - dalej r.z.a. Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie starej u.e.e. Delegację do wydania nowego rozporządzenia w tym zakresie zawiera art. 29 u.e.e.

Rozporządzenie to nie zostało jednak jeszcze wydane. Dlatego też, zgodnie z art. 58 ust. 1 u.e.e. do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, ale nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie u.e.e (tj. do dnia 2 października 2017 r.) należy stosować dotychczasowe rozporządzenia.

Zgodnie z treścią § 7 r.z.a. audyt powinien spełniać następujące wymogi formalne:
• należy sporządzić go w języku polskim w formie pisemnej, stosując oznaczenia graficzne i literowe określone w Polskich Normach lub inne oznaczenia graficzne i literowe objaśnione w legendzie audytu;
• wszystkie strony (arkusze) audytu oraz załączniki oznacza się kolejnymi numerami;
• audyt oprawia się w okładkę formatu A-4, w sposób uniemożliwiający jego zdekompletowanie.

Zgodnie z definicją audyt musi obligatoryjnie zawierać następujące elementy:
1) analiza zużycia energii,
2) stan techniczny obiektu, urządzenia lub instalacji,
3) wykaz przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej obiektu, urządzenia lub instalacji,
4) ocena opłacalności przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej,
5) ocena możliwej do uzyskania oszczędności energii.

Szczegółowy komentarz do poszczególnych elementów audytu zostanie przedstawiony w rozdziale „Zakres i treść audytu efektywności energetycznej".

Pojęcie omawianego audytu efektywności energetycznej należy odróżnić od funkcjonującego w tej samej ustawie pojęcia audytu energetycznego przedsiębiorstwa zdefiniowanego w art. 37 ust. 1 u.e.e., zgodnie z którym „audyt energetyczny przedsiębiorstwa jest procedurą mającą na celu przeprowadzenie szczegółowych i potwierdzonych obliczeń dotyczących proponowanych przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej oraz dostarczenie informacji o potencjalnych oszczędnościach energii". 

Serwis Budowlany
Artykuł stanowi fragment komentarza praktycznego, opublikowanego w programie Serwis Budowlany
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami