Sąd rejonowy orzekł o stosowaniu w dalszym ciągu wobec podejrzanego środka zabezpieczającego w postaci umieszczenia w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym, Specjalistycznym Psychiatrycznym Zespole Opieki Zdrowotnej, na oddziale o podstawowym poziomie zabezpieczenia.
Orzeczenie sądu pierwszej instancji zostało utrzymane w mocy przez sąd okręgowy. Na podstawie art. 204 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego jeżeli wobec sprawcy orzeczono pobyt w zakładzie psychiatrycznym, sąd, nie rzadziej niż co 6 miesięcy, orzeka w przedmiocie dalszego stosowania tego środka, a w wypadku uzyskania opinii, że dalsze pozostawanie sprawcy w zakładzie nie jest konieczne - bezzwłocznie. W razie potrzeby sąd zasięga opinii innych biegłych.
Biegli nadal problemem sądów - konieczne zmiany - czytaj tutaj>>
Niedopuszczalna kasacja
Obrońca podejrzanego wniósł następnie kasację od orzeczenia sądu okręgowego. Sędzia sądu okręgowego wydał zarządzenie, którym odmówił przyjęcia kasacji. Wniesiona kasacja została uznana za niedopuszczalną z mocy prawa. Z wydanym rozstrzygnięciem nie zgodził się podejrzany. Wniósł zażalenie, w którym wskazał, że sądy orzekające w sprawie dopuszczają się „znęcania, trucia, bezprawnie i bezpodstawnie”. Skarżący domagał się przyznania mu odszkodowania w kwocie 13 mln zł z tytułu przestępczych działań sądów.
Przedłużony pobyt w szpitalu psychiatrycznym
Sąd Najwyższy utrzymał w mocy zaskarżone zarządzenie. SN podkreślił, że przedmiotem kasacji może być jedynie prawomocny i kończący postępowanie wyrok sądu odwoławczego oraz prawomocne postanowienie sądu odwoławczego o umorzeniu postępowania i zastosowaniu środka zabezpieczającego określonego w art. 93a k.k. Powyższe wynika z art. 519 k.p.k.
Postanowienie zaskarżone kasacją nie dotyczyło jednak zastosowania środka zabezpieczającego – podkreślił Sąd Najwyższy. Kluczowe jest to, że w sprawie kasacja została wniesiona od postanowienia, którym przedłużono stosowanie środka zabezpieczającego (umieszczenie w szpitalu psychiatrycznym).
Czytaj: Wniesienie kasacji przez stronę>>
Ugruntowany pogląd
W orzecznictwie wskazuje się, że orzekanie w postępowaniu wykonawczym w przedmiocie dalszego stosowania środka zabezpieczającego w postaci pobytu w zakładzie psychiatrycznym nie jest orzekaniem o zastosowaniu środka zabezpieczającego – wskazał Sąd Najwyższy.
Przyjmuje się więc, że od postanowienie sądu odwoławczego utrzymującego w mocy postanowienie sądu pierwszej instancji o dalszym stosowaniu środka zabezpieczającego w postaci umieszczenia w zakładzie psychiatrycznym, wydanego na podstawie art. 204 § 1 k.k.w., nie może być zaskarżone kasacją. Takie stanowisko przedstawił w szczególności Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 września 2017 r. w sprawie III KK 384/17 (LEX nr 2365172) oraz Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 17 stycznia 2017 r. w sprawie II KZ 1/17 (LEX nr 2188427).
Niemożliwe przyjęcie kasacji
Sąd Najwyższy podkreślił, że wniesiona kasacja była niedopuszczalna i jako taka nie mogła zostać przyjęta, co słusznie przyjął sędzia sądu okręgowego w zaskarżonym zarządzeniu. Sąd Najwyższy wskazał również, że autor zażalenie nie rozumie lub nie chce przyjąć tych informacji do wiadomości, choć dla profesjonalisty to wiedza zupełnie podstawowa. Wniesione zażalenie było więc bezprzedmiotowe – wskazał Sąd Najwyższy.
Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 2019 r., IV KZ 29/19, LEX nr 2696929.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
