Pytanie
 
Czy osoba między 16 a 18 rokiem życia powinna przyjść do lekarza rodzinnego z rodzicem lub opiekunem faktycznym w celu wykonania np. szczepienia ochronnego?
 
Odpowiedź
 
Osoby między 16 a 18 rokiem życia mogą same zgłosić się do lekarza w celu wykonania lekarskich badań kwalifikacyjnych oraz obowiązkowych szczepień ochronnych, pod warunkiem, że osoba, która sprawuje prawną pieczę nad tą osobą albo jej opiekun faktyczny wyrazili na to pisemną zgodę i przekazali lekarzowi informacje na temat uwarunkowań zdrowotnych mogących stanowić przeciwwskazanie do szczepień.

 

Uzasadnienie
 
Powyższe wynika z § 7 ust. 2 rozporządzenia ministra zdrowia z 18 sierpnia 2011 roku w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych - dalej r.o.s.o. Z przepisu tego wynika, że dziecko, które ukończyło 16 rok życia, a które nie osiągnęło pełnoletniości, może przyprowadzić na szczepienie dowolna osoba (na przykład  babcia czy starsze rodzeństwo) lub może przyjść samo. Jednak osoba sprawująca prawną pieczę nad dzieckiem (lub opiekun faktyczny) musi być uprzednio powiadomiona o wykonywanym szczepieniu i wyrazić na nie pisemną zgodę, która zostanie dostarczona lekarzowi przeprowadzającemu zabieg przed jego wykonaniem. Ponadto lekarz powinien uzyskać informacje na temat uwarunkowań zdrowotnych mogących stanowić przeciwwskazanie do szczepień.

Nie ma natomiast analogicznego przepisu jak zawarty w § 7 r.o.s.o. w stosunku do wszystkich innych świadczeń zdrowotnych udzielanych przez lekarza. Należy jednak zauważyć, że w przypadku pacjenta który ukończył 16 lat, ale nie ukończył 18 lat, na przeprowadzenie badania lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych przez lekarza oraz na zabieg operacyjny lub zastosowanie metody leczenia lub diagnostyki stwarzającej podwyższone ryzyko dla pacjenta, wymagana jest zgoda zarówno takiego małoletniego pacjenta, jak i jego przedstawiciel ustawowego, co wynika z art. 17 i 18 ustawy z 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta – dalej u.p.p. oraz art. 32 i 34 ustawy z 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty – dalej u.z.l.l.d.

Biorąc powyższe za punkt wyjścia przyjąć by można, że o ile przedstawiciel ustawowy wyraził uprzednio zgodę na określone badanie lub inne określone świadczenie zdrowotne, możliwe jest przyjęcie analogicznego rozwiązania jak wyżej wskazane w odniesieniu do szczepień ochronnych. Należy jednak pamiętać, że lekarz ma obowiązek poinformowania małoletniego pacjenta oraz jego przedstawiciela ustawowego o stanie zdrowia pacjenta, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych, leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechaniach, wynikach leczenia oraz rokowaniu (art. 9 u.p.p. i art. 31 u.z.l.l.d.). Wykonanie badania lub udzielenie innego świadczenia zdrowotnego małoletniemu pacjentowi bez obecności przedstawiciela ustawowego powinno więc co do zasady mieć miejsce tylko w przypadku z góry określonego (zaplanowanego) badania lub świadczenia.
 
Czytaj inne komentarze tej autorki:

Technik rtg od 2 lipca 2014 może pracować 12 godzin na dobę >>>

W poradni endokrynologicznej nie musi być zatrudniony wyłącznie endokrynolog >>>

Minister zdrowia może zażądać informacji na temat wynagrodzenia pracowników szpitali >>>

Jeden lekarz może dyżurować pod telefonem na dwóch oddziałach >>>


Małgorzata Brzozowska-Kruczek
Radca prawny, członek Zespołu Radców Prawnych Naczelnej Izby Lekarskiej od 2003 roku. Specjalizuje się w prawie medycznym. Współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie.