Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny cofnął skarżącej Aptece „P.” (działającej jako spółka jawna) zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej.

Organ administracyjny ustalił, że Apteka „P.” dopuściła się szeregu nieprawidłowości. W szczególności zbywała ona produkty lecznicze do innej apteki. Zgodnie zaś z art. 86a ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (tekst jednolity Dz.U. z 2019 r., poz. 499), zakazane jest zbywanie produktów leczniczych przez aptekę ogólnodostępną lub punkt apteczny hurtowni farmaceutycznej, innej aptece ogólnodostępnej lub innemu punktowi aptecznemu. Z kolei stosownie do art. 103 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, wojewódzki inspektor farmaceutyczny cofa zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej, jeżeli apteka naruszyła przepis art. 86a. Oznacza to, że w takiej sytuacji cofnięcie zezwolenia jest obowiązkowe.

Okręgowa Izba Aptekarska pozytywnie zaopiniowała cofnięcie skarżącej zezwolenia na prowadzenia apteki.

 

NIK: Przegrywamy walkę z nielegalnym wywozem leków za granicę - czytaj tutaj>>

 

Bezskuteczne odstąpienie od umowy

Skarżąca apteka argumentowała, iż nie miała wiedzy o zakazie zbywania produktów do innej apteki. Podniosła, że gdy na skutek kontroli uzyskała tę informację, natychmiast zaprzestała tej praktyki. Wskazała również, że zbywała leki Aptece „V.”, której właścicielem jest jeden ze wspólników Apteki „P.” Ponadto po kontroli skarżąca złożyła oświadczenie o odstąpieniu od umowy sprzedaży.

Sprawdź: Czy dopuszczalna jest transakcja polegająca na przeniesieniu produktów leczniczych przez jedną aptekę na rzecz innej? >

Zarzutów tych nie podzielił jednak Główny Inspektor Farmaceutyczny, który utrzymał w mocy powyższą decyzję. Organ odwoławczy podkreślił, że celem wprowadzenia art. 86a Prawa farmaceutycznego była potrzeba zapewnienia skutecznego nadzoru organów państwowych nad dystrybucją leków oraz zapobieganie sprzedawania trudno dostępnych leków hurtowniom, a następnie wywożenia ich z Polski. Sankcja w postaci cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ma w przypadku naruszenia wskazanego zakazu charakter obowiązkowy.

Sprawdź: Czy SP ZOZ może odsprzedawać leki i materiały medyczne innym podmiotom leczniczym (np. POZ, sanatoria)? >

Organ drugiej instancji stwierdził jednocześnie, iż odstąpienie od umowy sprzedaży było bezskuteczne. Niewiarygodne było, jakoby strony umowy sprzedaży miały rzekomo ustnie uzgodnić prawo odstąpienia od umowy w terminie 2 lat. Przedmiotem sprzedaży były bowiem leki o określonym terminie ważności. Wiele z nich zostało zresztą przez Aptekę „V.” sprzedanych klientom, a zatem nie mogła ona ich zwrócić Aptece „P.”

 

Przepisy ograniczające wywóz leków z podpisem prezydenta - czytaj tutaj>>

 


Konieczność zamknięcia apteki

Od decyzji Głównego Inspektora Farmaceutycznego Apteka „P.” wniosła skargę. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił ją. Stwierdził bowiem, że zaskarżona decyzja była zgodna z prawem, zaś zarzuty skarżącej nie były zasadne.

Słusznie organy administracyjne uznały, że skoro doszło do sprzedaży produktów leczniczych przez skarżącą aptekę innej aptece, to zaistniały podstawy, by cofnąć zezwolenie na prowadzenie apteki – wskazał WSA. Ustawodawca użył tu słowa „cofa”, co wskazuje na obowiązek, a nie tylko możliwość cofnięcia zezwolenia.

Nie można było podzielić zarzutu skarżącej, iż skoro właścicielem Apteki „V.” jest współwłaściciel Apteki „P.”, to nie doszło do zbycia leków „do innej apteki”. Są to bowiem odrębne od siebie podmioty działające na rynku, mają osobne numery NIP i indywidualne zezwolenia na prowadzenie działalności. Samo powiązanie ich osobą współwłaściciela nie zmienia tej oceny.

Za niezasadne uznał również WSA wywody skarżącej odnośnie odstąpienia od umowy. Słuszne było tu natomiast stanowisko Głównego Inspektora Farmaceutycznego. Wątpliwości co do mocy dowodowej oświadczenia o odstąpieniu od umowy powinno zresztą budzić i to, że dokument ten został przedłożony dopiero na etapie odwołania od decyzji Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego – podkreślił sąd administracyjny.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2019 r., VI SA/Wa 1586/18, LEX nr 2647369.