Sprawa dotyczyła mężczyzny, który jako dłużnik alimentacyjny wystąpił do ośrodka pomocy społecznej o umorzenie między innymi należności wypłaconych uprawnionej do alimentów córce w postaci zaliczek alimentacyjnych.
Organ odmówił umorzenia należności.
W odwołaniu mężczyzna tłumaczył, iż znajduje się w tragicznej sytuacji życiowej, nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować ze względu na stan zdrowia oraz brakuje mu środków do życia. Ponadto wyraził zdziwienie faktem zaległości z tytułu wypłacanych córce zaliczek alimentacyjnych z uwagi na to, że regulował na bieżąco alimenty wypłacając je do rąk przedstawicielki ustawowej córki.
WSA podkreślił, iż w sprawie nie ma znaczenia, czy poza trwającym postępowaniem egzekucyjnym dłużnik regulował zobowiązanie względem uprawnionej wpłacając bezpośrednio do jej rąk (lub do rąk przedstawicielki ustawowej) alimenty z ominięciem pośredniczącego w ich egzekwowaniu komornika.
Dla umorzenia takiej zaległości dłużnika alimentacyjnego istotna jest wyłącznie informacja właściwego komornika, czy i w jakim zakresie egzekucja alimentów była skuteczna.
Zatem decyzja w sprawie umorzenia należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych uprawnionej do alimentów zaliczek alimentacyjnych jako oparta na informacji organu egzekucyjnego o wysokości zaległości i zakresie skuteczności postepowania egzekucyjnego przestaje mieć charakter uznaniowy, zależny cd oceny sytuacji życiowej dłużnika alimentacyjnego – wyjaśnił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 9 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Bk 97/15, nieprawomocny