Sąd Rejonowy uznał J.Ż. za winnego popełnienia czynu polegającego na kierowaniu pojazdem w stanie nietrzeźwości. Sąd zastosował wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, dla których wymagane jest prawo jazdy kategorii B i B1 na okres 2 lat. Sąd okręgowy utrzymał ten wyrok w mocy. Następnie Sąd zawiadomił Starostę o uprawomocnieniu się tego wyroku. Starosta wydał decyzję o skierowaniu skarżącego na badanie psychologiczne przeprowadzane w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami. Skarżący złożył odwołanie od wydanej decyzji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu odwoławczego. SKO zwróciło uwagę, że problematyka kierowania kierowców na badania psychologiczne wynika z przepisów ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2017 r. poz. 978 z późn. zm)..
Badania po skazaniu kierowcy
SKO podkreśliło, że gdy sąd zawiadamia organ o wydaniu prawomocnego wyroku skazującego wobec kierowcy, to starosta ma obowiązek wydać decyzję o skierowaniu kierowcy na badania psychologiczne. To decyzja związana – podkreślił sąd. Zgodnie z art. 99 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o kierujących pojazdami starosta wydaje decyzję administracyjną o skierowaniu kierowcy na badanie psychologiczne w zakresie psychologii transportu, jeżeli kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu. Jak wynika z art. 135a ustawy o kierujących pojazdami taka decyzja jest wydawana na podstawie prawomocnego wyroku sądu, przesyłanego w trybie art. 182 § 1 k.k.w.
Konsekwencje jazdy po alkoholu
Następnie skarżący złożył skargę do WSA, domagając się uchylenia decyzji. Jego zdaniem organ nie dokonał właściwych ustaleń. Autor skargi wyjaśnił, że nie ma podstaw do kierowania go na badanie psychologiczne. Podkreślił, że nie zgadza się z wydanym wyrokiem skazującym, gdyż jest on niewinny. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił wniesioną skargę. Sąd administracyjny podkreślił, że starosta nie może podważyć prawomocnego wyroku skazującego, wydanego wobec kierowcy. Kwestia prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości wynika jednoznacznie z odpisu orzeczeniu sądu karnego, który uprawomocnił się.
Czytaj też: Ukarany przez pomyłkę kierowca jednak dostanie odszkodowanie>>
Jeśli zachodzą przesłanki ustawowe z art. 99 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o kierujących pojazdami, to rolą starosty jest wydanie decyzji o skierowaniu kierowcy na badania psychologiczne, skoro kierował on pojazdem po użyciu alkoholu – zaznaczył sąd. Skarżący nie może w postępowaniu administracyjnym podważać wydanego przez sąd karny wyroku. Organ nie prowadzi dowodów co do tego, czy kierowca prowadził pojazd w stanie nietrzeźwości. To, że skazany kierowca chce wzruszyć wydany przez sąd karny wyrok, nie może uzasadniać odstąpienia przez organ od wydania decyzji o skierowaniu na badania psychologiczne. Gdyby natomiast wyrok skazujący został wzruszony, to zaistnieje wówczas podstawa do wznowienia postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 8 k.p.a. – podkreślił sąd i oddalił skargę.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 25 kwietnia 2019 r., III SA/Lu 562/18, LEX nr 2673780..
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
