Projekt ustawy jest konsekwencją rozwiązań w sferze polityki społecznej zapowiedzianych na najbliższe miesiące przez Premiera Donalda Tuska w sejmowym exposé, zakładającym obniżenie w 2012 r. relacji długu publicznego do PKB.

Zgodnie z obecnymi przepisami stopa składki na ubezpieczenie rentowe od stycznia 2008 r. wynosi 6,0% podstawy wymiaru składki. Przy czym wymiar składki na ubezpieczenia rentowe opłacanej przez pracownika wynosi 1,5%, a opłacanej przez pracodawcę 4,5%. Proponowane zmiany dotyczą podwyższenia stopy składki opłacanej przez pracodawcę do 6,5%, tzn. o 2 punkty procentowe. Rozwiązania zawarte w projekcie ustawy mają służyć naprawianiu błędnej decyzji o obniżeniu składki rentowej w roku 2007. Skutki obniżenia składki rentowej odczuli pracownicy, których wzrosły pobory netto. Oszczędności po stronie pracodawców nie wpłynęły natomiast na zmiany na rynku pracy, nie zmalała szara strefa, nie zmniejszyło się również bezrobocie.

Zdaniem projektodawców proponowana zmiana pozwoli ograniczyć deficyt Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zakresie funduszu rentowego o około 7 mld zł w skali roku oraz zwiększyć pokrycie wydatków funduszu rentowego wpływami ze składek z niespełna 60 % do około 75 % w 2012 r., a w perspektywie wieloletniej powinna sprzyjać zbilansowaniu się wpływów i wydatków funduszu rentowego.

Zdaniem rządu łączny efekt wprowadzonej zmiany dla sektora finansów publicznych wyniesie w latach 2012 – 2015 odpowiednio: 4,05 mld zł, 5,1 mld zł, 5,5 mld zł, 5,9 mld zł. Zmiana wysokości składki rentowej w efekcie końcowym w długim okresie jest korzystna dla sektora finansów publicznych. Projektowane regulacje powinny być neutralne dla samorządów, bowiem jednostki samorządu terytorialnego, zgodnie z art. 242 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, nie mogą, co do zasady, zaplanować ani wykonać deficytu w części bieżącej budżetu; oznacza to, że wzrost stopy składki rentowej spowoduje albo zmniejszenie innych wydatków bieżących, albo będzie rekompensowany wzrostem dochodów bieżących.

Organizacje pracobiorców i pracodawców, po konsultacjach społecznych projektu, zasygnalizowały miedzy innymi, iż skutkiem nowelizacji może być pogorszenie kondycji finansowej firm oraz możliwość wzrostu bezrobocia. Dodatkowo podniosły, że w ich przekonaniu sprawiedliwym rozwiązaniem byłby podział proponowanego podniesienia składki pomiędzy pracodawców i pracowników oraz zwróciły uwagę na konieczność podjęcia pewnych działań mających złagodzić skutki reform dla przedsiębiorców.

Źródło: www.sejm.gov.pl