Spotkanie odbędzie się w saloniku prezydenckim, początek zaplanowano na godz. 13.00.

Prof. dr hab. Elżbieta Frąckowiak

Urodziła się w 1950 roku w Kiszewach. Prowadzi badania w dziedzinie elektrochemii. Pracuje w Zakładzie Elektrochemii Stosowanej (Wydział Technologii Chemicznej) Politechniki Poznańskiej.

Studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UAM w Poznaniu ukończyła w 1972 roku. Pracę naukową kontynuowała na Politechnice Poznańskiej, na której obroniła doktorat (1988) i uzyskała habilitację (2000). W latach 1993-2001 współpracowała z francuskim ośrodkiem badawczym CNRS w Orleanie. Stypendystka DAAD na Uniwersytecie w Duisburgu (2001). Od 2007 roku jest profesorem.

W latach 1999-2005 koordynowała program badawczy NATO Nauka dla Pokoju w dziedzinie materiałów węglowych stosowanych do elektrochemicznego magazynowania energii. Od 2009 roku jest przewodniczącą sekcji Electrochemical Energy Conversion and Storage Międzynarodowego Towarzystwa Elektrochemicznego i redaktorem naczelnym „The Open Electrochemistry Journal”. Członek komitetów doradczych czasopism „Energy & Environmental Science” oraz „Electrochimica Acta”.

Autorka 150 artykułów i rozdziałów w książkach oraz 13 patentów i zgłoszeń patentowych. Wypromowała 7 doktorów i jest opiekunem 3 rozpraw doktorskich w przygotowaniu.

Profesor Elżbieta Frąckowiak została uhonorowana Nagrodą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej za badania nad nowymi materiałami i kompozytami węglowymi i ich wykorzystanie do elektrochemicznego magazynowania i konwersji energii.

Materiały węglowe opracowywane przez laureatkę Nagrody FNP to w szczególności nanorurki węglowe i ich nanokompozyty z polimerami przewodzącymi i tlenkami, nanoteksturalne węgle oraz kompozyty węglowe wzbogacane azotem, tlenem i jodem. Są one podstawą technologii stosowanej w superkondensatorach. Superkondensatory to urządzenia o dużej pojemności elektrycznej, potrafiące w szybki sposób pobierać i oddawać duże wartości mocy. Znajdują one zastosowanie m.in. w przemyśle motoryzacyjnym (samochody hybrydowe i elektryczne), energetycznym (układy zasilania rezerwowego stabilizujące pracę sieci) i w branżach produkujących urządzenia przenośne. Dzięki swoim właściwościom mogą stanowić częściową alternatywę dla paliw odpowiedzialnych za wysoką emisję dwutlenku węgla. Umożliwiają także magazynowanie i transfer energii wytworzonej ze źródeł odnawialnych - wiatru, słońca, źródeł geotermalnych. Są więc istotnym elementem procesu poszukiwania rozwiązań dla problemów niedoboru energii i zanieczyszczania środowiska.