Gmina złożyła skargę kasacyjną od wyroku WSA oddalającego jej skargę na decyzję ministra finansów w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dotacji z budżetu państwa. Wraz ze skargą kasacyjną gmina złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wskazała, iż kwota zwrotu stanowi 5% planowanych dochodów ogółem i jej wypłacenie na początku roku budżetowego, zachwiałoby funkcjonowaniem gminy i spowodowałoby trudne do odwrócenia skutki finansowe.

NSA rozpatrując skargę uznał, iż wnioskodawca uprawdopodobnił wystąpienie przesłanki określonej w art. 61 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi , tj. spowodowania trudnych do odwrócenia skutków finansowych dla budżetu gminy w przypadku wyegzekwowania przez organ żądanej kwoty.

NSA zwrócił uwagę, iż budżet jednostki samorządu terytorialnego jest rocznym planem dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów tej jednostki i jest uchwalany w formie uchwały budżetowej. W budżecie jednostki samorządu terytorialnego mogą być tworzone rezerwa ogólna i rezerwy celowe. Funkcją rezerw jest przede wszystkim zabezpieczenie właściwego wykonania uchwalonego budżetu. Rezerwa ogólna tworzona jest w budżecie jednostki samorządu terytorialnego obligatoryjnie, a jej wysokość nie może przekraczać 1% zaplanowanych wydatków budżetowych.

Na etapie tworzenia budżetu rezerwa ogólna nie jest sprecyzowana, a ustanowiony limit może być przeznaczony na jakiekolwiek cele budżetowe, tj. na wydatki związane z realizacją zadań publicznych należących do kompetencji danej jednostki samorządu terytorialnego. Natomiast rezerwy celowe tworzone w budżecie jednostki samorządu terytorialnego są rezerwami fakultatywnymi, chyba że obowiązek utworzenia rezerwy celowej wynika z przepisów odrębnych. Rezerwa celowa gminy przeznaczona jest na realizację zadań z zakresu zarządzania kryzysowego, a więc nie może być przeznaczona na inny cel. Zdaniem NSA wszczęcie postępowania egzekucyjnego celem zwrotu przez gminę do budżetu państwa nienależenie uzyskanej części subwencji oświatowej ogólnej, stanowiącej blisko 4,7% planowanych dochodów ogółem gminy, spowoduje zaciągnięcie kolejnych pożyczek powodujących zwiększenie deficytu i trudność w utrzymaniu płynności finansowej gminy. Powód ten jest przesłanką umożliwiającą zastosowanie tymczasowej ochrony w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji – ocenił NSA.

Na podstawie: Postanowienie NSA z 22 maja 2012 r., sygn. akt II GSK 780/12, prawomocne

Przydatne materiały:
Ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)