Sprawy te dotyczą byłego prezesa i byłego członka zarządu Juventus F.C. (zawodowego klubu piłkarskiego), ukaranych przez włoską federację piłki nożnej (FIGC)1 za uczestnictwo w systemie fikcyjnych zysków kapitałowych, umożliwiającym ich klubowi zadeklarowanie wyniku ekonomicznego i majątku większych niż rzeczywiste.
Zakaz wykonywania działalności przez dwa lata
Po pierwszym uniewinnieniu postępowanie dyscyplinarne zostało wznowione na podstawie dowodów przekazanych przez włoską prokuraturę karną. Następnie sąd apelacyjny federacji FIGC orzekł zakaz wykonywania wszelkiej działalności zawodowej związanej z włoską piłką nożną przez okres dwóch lat, który to zakaz został rozszerzony na cały świat przez Międzynarodową Federację Piłki Nożnej (FIFA). Kolegium gwarancji sportu włoskiego przy włoskim krajowym komitecie olimpijskim (CONI), najwyższy organ sportowego wymiaru sprawiedliwości, utrzymał w mocy to orzeczenie.
Zainteresowani zakwestionowali te kary przed regionalnym sądem administracyjnym dla Lacjum, który jest sądem odsyłającym. Sąd ten wskazał, że zgodnie z krajowymi przepisami jest zobowiązany do uznania za niedopuszczalną każdej skargi mającej na celu uchylenie lub zawieszenie sportowej kary dyscyplinarnej.
W przypadku twierdzenia niezgodności z prawem takiej kary dyscyplinarnej sąd ten mógłby bowiem jedynie przyznać odszkodowanie finansowe, ale nie mógłby uchylić tej kary.
Pytanie sądu włoskiego
Włoski sąd przedstawił Trybunałowi pytanie co do zgodności tego systemu z prawem Unii, w szczególności w świetle prawa do skutecznej ochrony sądowej. Ponadto zwrócił się do Trybunału o wyjaśnienie, czy uregulowania pozwalające organom sportowego wymiaru sprawiedliwości na nałożenie na członka kierownictwa klubu sportowego kary polegającej na zakazie wykonywania wszelkiej działalności zawodowej związanej z włoską piłką nożną przez okres dwóch lat są zgodne ze swobodnym przepływem i wolną konkurencją.
W przedstawionej dziś opinii rzecznik generalny Dean Spielmann zaproponował, aby Trybunał uznał, że przepisy prawa Unii dotyczące swobodnego przepływu nie stoją na przeszkodzie uregulowaniom krajowym pozwalającym na nałożenie takiej kary jak zakaz wykonywania działalności zawodowej związanej z piłką nożną przez okres dwóch lat. Jednak pod warunkiem, że takie uregulowania mogą być uzasadnione ochroną uczciwości zawodów sportowych i opierają się na przejrzystych, obiektywnych, niedyskryminacyjnych i proporcjonalnych kryteriach. Ponadto jego zdaniem reguły konkurencji nie stoją na przeszkodzie stosowaniu takiego systemu. Nic nie pozwala stwierdzić, że kary indywidualne nakładane na członków kierownictwa klubów sportowych mogą skutkować zakłóceniem konkurencji lub prowadzić do nadużycia pozycji dominującej.
Kary niezgodne z prawem Unii
Natomiast rzecznik generalny uznał, że prawo Unii stoi na przeszkodzie uregulowaniom, które nie pozwalają sądom krajowym na uchylenie niezgodnych z prawem kar sportowych. Sądy te powinny mieć możliwość uchylenia takich kar i zarządzenia w razie potrzeby środków tymczasowych w celu zapewnienia skuteczności przyszłego orzeczenia sądowego. Sprecyzował, że uznanie autonomii sportowego porządku prawnego nie może pozbawiać jednostek skutecznej ochrony sądowej przewidzianej w prawie Unii.
Rzecznik generalny przypomniał wreszcie, że sugerowana przez niego odpowiedź opiera się na założeniu, iż kontrola dokonywana przez włoskie sądy administracyjne stanowi jedyną kontrolę sprawowaną przez „sądy” w rozumieniu prawa Unii w zakresie zgodności z prawem sportowych kar dyscyplinarnych, czego sprawdzenie należy do sądu odsyłającego. Gdyby natomiast stwierdzono, że jeden z organów sportowego wymiaru sprawiedliwości można uznać za „sąd”, włoskie uregulowania nie byłyby niezgodne z prawem do skutecznej ochrony sądowej.
Cena promocyjna: 111.2 zł
|Cena regularna: 139 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 97.3 zł
