Już od 1 lipca 2019 roku najwięksi pracodawcy, zatrudniający co najmniej 250 osób (przede wszystkim pracowników i zleceniobiorców), będą mieli obowiązek tworzenia PPK. Nie oznacza to jeszcze, że już w lipcu pracownicy zostaną zapisani do PPK. Większość pracodawców będzie przystępować do PPK w ostatecznych możliwych terminach, tj. do 25 października zawrą umowę o zarządzanie PPK, natomiast do 12 listopada zawrą w imieniu i na rzecz pracowników umowę o prowadzenie PPK.

Czytaj w LEX: PPK - w jaki sposób ustalać liczbę pracowników na potrzeby ustalenia obowiązku tworzenia PPK >

Od kiedy można rezygnować z PPK?

Osoby, które będą chciały zrezygnować z PPK (w przypadku osób w wieku 18 - 55 lat, gdzie datą graniczną jest dzień zawarcia umowy o prowadzenie), będę już miały możliwość od 1 lipca złożyć swoim pracodawcom deklaracje o rezygnacji z dokonywania wpłat do pracowniczych planów kapitałowych. Wzór deklaracji został już opublikowany w Dzienniku Ustaw.

Pobierz wzór: Deklaracja o rezygnacji z dokonywania wpłat do pracowniczych planów kapitałowych (PPK) >

Czytaj w LEX: Terminy wdrożenia Pracowniczych Planów Kapitałowych >

Pracodawcy muszą poinformować starszych pracowników

Z drugiej strony obowiązkiem pracodawcy już w lipcu 2019 roku będzie poinformowanie pracowników, którzy są w wieku 55-69 lat o możliwości zapisania się na wniosek do PPK. Taki wniosek pracownik będzie mógł złożyć w dowolnym momencie, jeżeli zostanie złożony przed dniem zawarcia umowy o prowadzenie, to pracodawca zapiszę taką osobę na tych samych zasadach co pracowników w wieku 18-54.

 

Czy warto wejść do PPK na kilka lat?

Dla osób w wieku przedemerytalnym PPK może być bardzo dobrym rozwiązaniem na uzyskanie jednorazowego zasilenia po osiągnięciu 60 roku życia. Przeanalizuję sytuację osoby, która zarabia 4 tysiące zł brutto i będzie uczestnikiem PPK przez 3 lata przed przejściem na emeryturę. Dzięki temu zarówno uczestnik jak i uczestniczka PPK będą mieli możliwość uzyskania jednorazowej wypłaty całości środków z PPK.
 

  • Wpłata podstawowa uczestnika 2% z 4 tys. Zł —> 80 zł miesięcznie
  • Wpłata podstawowa pracodawcy 1.5% z 4 tys. Zł —> 60 zł miesięcznie
  • Dopłata roczna —> 240zł
  • Wpłata powitalna dla uczestnika —> 250 zł

 
Zakładając, że uczestnik nie otrzyma podwyżki wynagrodzenia przez 3 lata na jego rachunek w PPK trafi:
 

  • Z wpłat uczestnika —> 2880 zł
  • Z wpłat pracodawcy —> 2160 zł
  • Dopłat ze środków publicznych —> 720 zł + 250 zł = 970 zł

 
Z kolei z wynagrodzenia pracownika potrącona zostanie:
Zaliczka na podatek od wpłat pracodawcy —> 389 zł
 
Łącznie na rachunku PPK przez 3 lata uczestnik zgromadzi 6010 zł (bez uwzględnienia wyniku z inwestowania)

Czytaj w LEX: Tworzenie Pracowniczych Planów Kapitałowych krok po kroku >

W związku z powyższym uczestnik będzie mógł skorzystać z nieopodatkowanej wypłaty całości środków po osiągnięciu 60 roku życia, a to oznacza, że przy 3 letnich „kosztach” po stronie uczestnika w wysokości 3269 zł zgromadzi de facto dwukrotność tej kwoty. W powyższym przykładzie nie określono stopy zwrotu, w związku z powyższym na rachunku uczestnika może być kwota wyższa lub niższa niż 6010 zł, niemniej biorąc pod uwagę fakt, że zdecydowanej większości środki zostaną zainwestowane w obligacje skarbu państwa to gwarancja wypłaty wpłaconego kapitału jest bardzo duża. To pokazuje, że uczestnikom w wieku około emerytalnym opłaca się zapisać do PPK i uzyskać największe korzyści spośród wszystkich uczestników PPK w perspektywie krótkoterminowej.
 
Oskar Sobolewski, ekspert Instytutu Emerytalnego

Czytaj też: PPK zwiększy szanse pracowników 55 plus na rynku pracy? >