Sąd Rejonowy w Kielcach uznał oskarżonego Andrzeja K. za winnego nielegalnego posiadania środków odurzających (tj. występku z art. 62 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii).
Sąd I instancji wymierzył mu karę dziesięciu miesięcy pozbawienia wolności. Ponadto orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 5 tys. złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.
Wyrokiem tym rozstrzygnięto również w sprawie dowodów rzeczowych, zaliczenia na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okresu rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego w sprawie, a także kosztów sądowych.
Apelacja prokuratora
Apelację od tego wyroku wniósł prokurator, który zaskarżając orzeczenie na niekorzyść oskarżonego, zarzucił: „obrazę przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu”. Dlatego, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż ujawnione podczas przeszukania mieszkania Andrzeja K. środki odurzające, stanowią ziele konopi innych niż włókniste w ilości 22,269 grama. A to „pozwala na sporządzenie od 22 do 55 „porcji” handlowych, co przy prawidłowo poczynionych ustaleniach faktycznych, pozwala na uznanie i przyjęcie, iż jest to znaczna ilość środków odurzających.”
Czytaj też w LEX: Pojęcie znacznej ilości narkotyku>
Wyrok zaskarżył też obrońca oskarżonego w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze, zarzucając zaskarżonemu wyrokowi rażącą niewspółmierność - surowość orzeczonej kary 10 miesięcy pozbawienia wolności w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości czynu.
Obrońca wniósł o wymierzenie oskarżonemu kary ograniczenia wolności w wymiarze czterech miesięcy, polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.
Rok ograniczenia wolności
Wyrokiem z 12 grudnia 2024 r. Sąd Okręgowy w Kielcach zmienił zaskarżony wyrok. Przyjął, iż posiadana przez oskarżonego ilość ziela konopi inne niż włókniste, stanowi znaczną ilość, a przypisany mu czyn kwalifikuje jako przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. Sąd wymierzył mu karę jednego roku ograniczenia wolności z potrąceniem 10 procent wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd.
Wyrok wydał sędzia w stanie spoczynku
Kasację w tej sprawie wniósł Prokurator Rejonowy Kielce-Zachód w Kielcach. Zaskarżając wyrok na korzyść oskarżonego, zarzucił wydanie wyroku przez osobę nieuprawnioną do orzekania. To znaczy przez sędziego Sądu Okręgowego w Kielcach w sytuacji, gdy z dniem ukończenia 65. roku życia, tj. 12 czerwca 2021 r. sędzia przeszedł w stan spoczynku i z tą chwilą utracił możliwość orzekania.
Okazało się, że w związku z wyrokiem Sądu Najwyższego z 19 czerwca 2024 r. minister sprawiedliwości zawiadomił sędziego, że przeszedł on w stan spoczynku 12 czerwca 2024 r. Pismo to doręczono sędziemu w dniu 31 stycznia 2025 r.
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok, bo kasacja okazała się zasadna w stopniu oczywistym. Izba Karna Sądu Najwyższego stwierdziła zaistnienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej z art. 439 par. 1 pkt 1 k.p.k., związanej z udziałem w wydaniu zaskarżonego orzeczenia przez osobę nieuprawnioną do orzekania. Dlatego, że sędzia wydający wyrok w II instancji, który przeszedł w stan spoczynku z dniem ukończenia 65. roku życia, tj. 20 czerwca 2021 r. - utracił z tą datą możliwość orzekania.
Czytaj też w LEX: Brzezowski Marcin, Bezwzględne przyczyny odwoławcze a prawo do obrony w postępowaniu karnym>
Osoba nieuprawniona
W dacie wydania wyroku przez Sąd Okręgowy w Kielcach, a zatem w dniu 12 grudnia 2024 r. sędzia nie był osobą uprawnioną do orzekania. Sąd Najwyższy w tym składzie w pełni aprobuje argumentację prawną, odnoszącą się do statusu sędziego, przedstawioną w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 19 czerwca 2024 r., III KK 111/24.
Istotą tego wywodu jest to, że sędzia z racji nie wyrażenia woli w nieprzywracalnym terminie dalszego zajmowania stanowiska sędziego (złożył takie oświadczenie po terminie, dopiero w dniu 30 grudnia 2020 r.), przeszedł z mocy prawa w stan spoczynku z dniem ukończenia 65. roku życia.
I w tej materii dalsze postępowanie, inicjowane przez niego co do zaskarżenia uchwały Krajowej Rady Sądownictwa oraz postępowania przed Izbą Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego (niezależnie od statusu tej Izby, która to zgodnie z orzecznictwem trybunałów międzynarodowych nie jest sądem przewidzianym przez ustawę) nie mogło mieć jakiegokolwiek znaczenia.
Sędzia sprawozdawca Jarosław Matras nadmienił, że niczego w tej kwestii nie zmienia informacja uzyskana w toku obecnego postępowania kasacyjnego, z której wynika, iż pismem z 30 stycznia 2025 r. minister zawiadomił sędziego, iż z dniem 20 czerwca 2024 r. przeszedł on w stan spoczynku.
Z tych powodów Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Kielcach do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
Wyrok Izby Karnej Sądu Najwyższego z 26 czerwca 2025 r., sygnatura akt III KK 211/25
Cena promocyjna: 68.4 zł
|Cena regularna: 76 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 53.2 zł
