Klienci kupujący ubezpieczenia będą musieli być lepiej informowani o produktach, które wybierają, a także o charakterze, w jakim występuje sprzedawca polisy i jego wynagrodzeniu. Z założenia ma to zabezpieczać interesy klientów, ale jak podkreślają eksperci, to, że klient otrzyma więcej informacji, wcale nie oznacza, że będzie lepiej poinformowany.
– Nowa dyrektywa nakłada na wszystkich dystrybutorów ubezpieczeń bardziej rozbudowane obowiązki informacyjne – wskazuje w rozmowie z agencją informacyjną Newseria Biznes Łukasz Zoń, prezes Stowarzyszenia Polskich Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych. – Dotyczy ona wszystkich sprzedawców, a więc nie tylko pośredników, lecz także zakładów ubezpieczeń oraz ich pracowników, a także osób zajmujących się sprzedażą ubezpieczeń jako działalnością dodatkową.
Chodzi o przyjętą w listopadzie ubiegłego roku przez Parlament Europejski dyrektywę IDD (z ang. Insurance Distribution Directive, czyli dotyczącą dystrybucji ubezpieczeń). Zgodnie z jej postanowieniami przed zawarciem umowy obowiązkiem sprzedawcy będzie przedstawienie tzw. informacji o produkcie, specjalnego dokumentu, niebędącego częścią umowy ubezpieczenia, ale informującego o tym, jaka dokładnie polisa jest oferowana. Zmiany w prawie wzmacniają pozycję konsumenta ubezpieczeń>>>
Co więcej, obligatoryjne będą informacje o charakterze działań sprzedawcy (broker czy agent), sposobie jego wynagradzania, a nawet procedurze składania skarg i reklamacji. Wszystkie te informacje będą musiały być jasne, rzetelne, niewprowadzające w błąd, a materiały marketingowe – jednoznacznie określone.
– Coraz szersze obowiązki informacyjne nakładane na dystrybutorów ubezpieczeń wynikają z faktu, że w większości krajów Unii Europejskiej pośrednicy ubezpieczeniowi mogą występować w dwóch rolach – mogą być albo agentami, albo brokerami ubezpieczeniowymi. Polski system prawny przyjmuje ścisły podział pomiędzy nimi, czyli klient dobrze wie, czy dana osoba to przedstawiciel zakładu ubezpieczeń czy tylko pośrednik, który powinien dbać przede wszystkim o interes klienta – wyjaśnia Łukasz Zoń.
Pod znakiem zapytania pozostaje to, w jakiej formie do polskiego prawa zostaną wdrożone unijne przepisy. Niewykluczony jest scenariusz, że ustawodawca przyjmie model zachodnioeuropejski.
– Dodatkowo dystrybutor ubezpieczeń zobowiązany będzie przed zawarciem umowy ubezpieczenia rozpoznać potrzeby klienta. Na podstawie informacji, które klient przekaże, dystrybutor zbada jego potrzeby ubezpieczeniowe oraz dobierze właściwy produkt. Mówi o tym wprost mówi przepis dyrektywy – wyjaśnia Zoń.
Innym elementem wprowadzonym dyrektywą jest spoczywający na dystrybutorach obowiązek ciągłego doskonalenia zawodowego, który dotychczas dotyczył jedynie pośredników. Wszyscy sprzedawcy będą zobowiązani do udokumentowania czynności związanych ze szkoleniami oraz innymi tego rodzaju działaniami.
Jak podkreśla Zoń, polski rynek pośrednictwa ubezpieczeniowego nie powinien mieć problemów z dostosowaniem do nowych przepisów. Tym bardziej że już dziś obowiązki informacyjne są dość szerokie.
– Ważne jest, aby przy wdrażaniu i konstruowaniu nowych zobowiązań ciążących na dystrybutorach nie stracić z oczu tego, co najważniejsze, czyli tego, by informacja była dla klienta faktycznie użyteczna. Bo nadmiar informacji, często przekazywanych na wyrost, nie służy dobru klienta, który nie jest w stanie tych informacji przeczytać, nie mówiąc już o rozumieniu – podkreśla prezes Stowarzyszenia Polskich Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych.
Dyrektywa weszła w życie 23 lutego 2016 roku, a kraje członkowskie mają czas na jej wdrożenie do 23 lutego 2018 roku.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Umowa ubezpieczenia grupowego. Aspekty prawne
|