Jakub T. został przekazany do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na mocy europejskiego nakazu aresztowania. Zgodnie z nim, podejrzany był o usiłowanie popełnienia przestępstwa, o przestępstwo przeciwko osobie, na tle seksualnym oraz o kradzież, co ma swoje odpowiedniki w polskim kodeksie karnym.

Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności art. 607 k, 607 l, 607 m, 607 p ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku - Kodeks postępowania karnego z: art. 45 ust. 1 konstytucji, art. 6 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności oraz z art. 14 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, w zakresie, w jakim zezwala na przekazanie osoby ściganej europejskim nakazem aresztowania z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu przeprowadzenia przeciwko niej postępowania karnego na terytorium innego państwa członkowskiego, mimo nieuprawdopodobnienia popełnienia przez nią zarzucanych jej w europejskim nakazie aresztowania przestępstw. TK oceni także, ćzy jest to zgdone z art. 55 ust. 4 konstytucji, bowiem wydanie postanowienia o przekazaniu osoby ściganej mimo nieuprawdopodobnienia popełnienia przez nią zarzucanych jej w europejskim nakazie aresztowania przestępstw stanowi naruszenie praw i wolności człowieka i obywatela.

Zdaniem skarżącego art. 607 k k.p.k. jest niezgodny z konstytucją. Ponadto nie precyzuje on wymogów formalnych, jakim powinien odpowiadać europejski nakaz aresztowania. Skarżący podnosi również, iż w polskich przepisach dotyczących europejskiego nakazu aresztowania znajduje się luka. Nie ma wymogów jakim powinno odpowiadać tłumaczenie europejskiego nakazu aresztowania, co jest naruszeniem art. 45 ust. 1 konstytucji, art. 6 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności oraz z art. 14 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych.

W ocenie skarżącego art. 607 l k.p.k. jest sprzeczny z konstytucją, gdyż w jego konsekwencji osoba ścigana na podstawie europejskiego nakazu aresztowania pozbawiona jest prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przez niezależny, bezstronny, niezawisły sąd. Niedopuszczalne jest, jego zdaniem, aby orzekanie o przekazaniu obywatela polskiego odbywało się bez możliwości zbadania przez sąd prawdopodobieństwa popełnienia przez podejrzanego zarzucanych mu czynów. W szczególności, by sąd nie miał możliwości zapoznania się z dowodami zebranymi przez państwo żądające przekazania. - Nałożenie na sąd obowiązku, zgodnie z treścią kwestionowanego art. 607 m k.p.k., wydania postanowienia o przekazaniu w określonym w ustawie terminie, nawet w sytuacji gdy termin ten jest niewystarczający dla przeprowadzenia postępowania w tej sprawie pozbawia osobę ściganą prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przez niezależny, bezstronny, niezawisły sąd oraz prawa do obrony co jest sprzeczne z konstytucją - twierdzi skarżący.

Jego zdaniem art. 607 p k.p.k. jest niezgodny z konstytucja, gdyż nie zawiera unormowań zgodnie, z którymi sąd odmawia wykonania europejskiego nakazu aresztowania, jeżeli w sposób dostateczny nie uprawdopodobniono faktu popełnienia przez podejrzanego przestępstwa mu zarzucanego lub nie spełnia on wymogów formalnych.

Rozprawie będzie przewodniczyła sędzia TK Maria Gintowt-Jankowicz, a sprawozdawcą będzie sędzia Wojciech Hermeliński.