Do sądu okręgowego wpłynęła skarga strony, która domagała się stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie karnej prowadzonej przed jednym z wrocławskich sądów rejonowych. Skarżący domagał się również przyznania mu świadczenia pieniężnego w kwocie 3000 zł. W ocenie skarżącego sąd rejonowy opieszale prowadził proces, gdyż zbyt późno skierował sprawę do sądu okręgowego. Sąd apelacyjny pozostawił wniesioną skargę bez rozpoznania. Sąd ten podkreślił, że skarżący wniósł skargę na przewlekłość postępowania miesiąc po tym jak postępowanie karne zostało prawomocnie zakończone. Tymczasem taka skarga może być złożona w postępowaniu, którego skarga dotyczy. Skarga powinna być więc składana w toku postępowania, do sądu przed którym toczy się proces. Powyższe wynika z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tj. z dnia 8 grudnia 2017 r., Dz. U. z 2018 r. poz. 75; dalej ustawa).

Skarga na przewlekłość

Z akt sprawy wynika, że skarżący zainicjował postępowanie o wydanie wyroku łącznego w styczniu 2018 r. Sędzia prowadzący tę sprawę przed sądem rejonowym w sierpniu 2018 r. wydał postanowienie o przekazaniu sprawy do sądu okręgowego, jako właściwego. Z końcem sierpnia 2018 r. akta sprawy przekazano do sądu okręgowego. Przed sądem okręgowym postępowanie zakończyło się wydaniem wyroku łącznego. Orzeczenie to uprawomocniło się w listopadzie 2018 r. - zaznaczył sąd apelacyjny. Skoro więc skazany złożył skargę na przewlekłość postępowania w grudniu 2018 r., to niewątpliwie nastąpiło to już po prawomocnym zakończeniu się sprawy, której skarga dotyczyła - wyjaśnił sąd apelacyjny. Nie można zaś rozpoznać skargi, która zostanie złożona po prawomocnym zakończeniu postępowania sądowego - podkreślił sąd apelacyjny. Termin do wniesienia skargi nie może być przywrócony. To ugruntowane zapatrywanie. Należało więc pozostawić wniesioną skargę bez rozpoznania w oparciu o przepis art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 oraz art. 5 ust. 1 ustawy.

Postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 marca 2019 r., II S 11/19, LEX nr 2638465.