Rodzina zmarłego więźnia wszczęła postępowanie przeciwko zakładowi karnemu m.in. w sprawie braku umożliwienia rodzinie pożegnania z osobą umierającą, która przebywała w szpitalu więziennym. HFPC złożyła opinię przyjaciela sądu w tym postępowaniu.
W swojej opinii Fundacja podkreśla znaczenie prawa osób pozbawionych wolności do utrzymywania kontaktów z rodziną i osobami bliskimi. - Chociaż z samej istoty pozbawienia wolności wynika ich odseparowanie od rodziny, domu i środowiska lokalnego, to zgodnie ze standardami międzynarodowymi, osadzeni nie mogą być pozbawieni prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego – czytamy w opinii.

Dowiedz się więcej z książki
Kodeks karny wykonawczy. Komentarz
  • rzetelna i aktualna wiedza
  • darmowa wysyłka od 50 zł



HFPC przywołuje w niej Europejskie Reguły Więzienne, zgodnie z którymi po przyjęciu więźnia do zakładu informacja o zgonie, poważnej chorobie lub zranieniu więźnia lub też przeniesieniu go do szpitala powinna być przekazana niezwłocznie do wiadomości małżonka lub partnera więźnia, jeśli ten nie zastrzegł sobie inaczej. Podobne standardy wynikają z przyjętych w październiku 2015 r. przez ONZ tzw. Reguł Nelsona Mandeli.
Jak przypomina Fundacja, dotychczasowe orzecznictwo ETPC pokazuje, że realizacja prawa do poszanowania życia rodzinnego osób pozbawionych wolności w Polsce wciąż wymaga poprawy. Trybunał orzekał m.in. w sprawach, w których władze więzienne uniemożliwiły osobie pozbawionej wolności udział w pogrzebie osoby bliskiej, co doprowadziło do naruszenia art. 8 Konwencji, zapewniającego prawo do poszanowania życia rodzinnego. - Chociaż sprawa, w której złożyliśmy opinię przyjaciela sądu dotyczy innej kwestii niż dotychczasowe skargi rozpatrzone przez ETPC, to orzecznictwo Trybunału pozwala określić zakres obowiązków nałożonych na państwo i sposób ich interpretacji. W naszej ocenie wyroki Trybunału pozwalają też przyznać ochronę konwencyjną prawu do pożegnania na podstawie art. 8 Konwencji – mówi Katarzyna Wiśniewska, prawniczka HFPC.
Zdaniem Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka również ochrona „więzi rodzinnych” na gruncie prawa polskiego, w szczególności w ramach ochrony dóbr osobistych pozwala przyjąć, że „prawo do pożegnania” z osobą umierającą może zostać uznane za dobro osobiste. - Jeżeli więź rodzinna, czyli pewna szczególna więź między ludźmi zasługuje na ochronę prawną, to wydaje się, że obecność osoby bliskiej przy umieraniu oraz ostatnie pożegnanie zasługuje na analogiczną ochronę – mówi Michał Kopczyński, prawnik HFPC.