Wyrok dotyczy decyzji z grudnia 2009 r. Prezes UOKiK stwierdziła wówczas, że w umowach o ubezpieczenie autocasco stosowanych przez Powszechny Zakład Ubezpieczeń znajdują się postanowienia tożsame z wpisanymi do Rejestru klauzul niedozwolonych. Dotyczyły one m.in. pomniejszenia zwrotu kosztów naprawy pojazdu o podatek VAT. Takie postanowienie jest niekorzystne dla ubezpieczonego, ponieważ za poniesioną szkodę powinien otrzymać odszkodowanie w pełnym zakresie.
UOKiK zwrócił również uwagę na klauzulę mówiącą, że ubezpieczeniem AC nie są objęte pojazdy wprowadzone na teren celny Unii Europejskiej, jeśli konsument podał nieprawdziwe dane w zgłoszeniu celnym lub innym dokumencie. Ubezpieczyciel nie sprecyzował jednak o jakie dokładnie dane chodzi, ani co rozumie pod pojęciem inny dokument. Tym samym przyznał sobie zbyt dużą dowolność w decydowaniu o niewypłaceniu odszkodowania.
Za stosowanie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów prezes UOKiK nałożyła na PZU, w grudniu 2009 r., karę finansową w wysokości 14 792 020,40 zł.
Spółka skorzystała z przysługującego jej prawa i odwołała się od decyzji do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 14 listopada 2011 r. SOKiK oddalił odwołanie PZU, podtrzymując tym samym decyzję prezes UOKiK oraz nałożoną sankcję pieniężną.
Zgodnie z prawem przedsiębiorca, wobec którego została wydana decyzja przez prezesa UOKiK, może się odwołać do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Od wyroku SOKiK przysługuje możliwość złożenia apelacji.