Jak poinformowała w komunikacie Kancelaria Prezydenta, celem ustawy z 8 października 2010 roku  jest dostosowanie zasad współpracy między organami władzy wykonawczej i ustawodawczej do sytuacji powstałej po wejściu w życie Traktatu z Lizbony zmieniającego Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską.
Decyzje w sprawie stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie projektów aktów prawnych Unii będzie podejmował Prezydent RP, na wniosek Rady Ministrów za zgodą wyrażoną w ustawie. Przedstawiciel Polski będzie zobligowany do opowiedzenia się za odrzuceniem projektu aktu prawnego Unii, jeżeli Prezydent RP nie podejmie powyższej decyzji.
Traktat z Lizbony wzmacnia rolę parlamentów narodowych na forum Unii Europejskiej przyznając im kompetencje w zakresie prawa do otrzymywania informacji bezpośrednio od instytucji unijnych, prawo do kontroli przestrzegania zasady pomocniczości, uczestnictwa w funkcjonowaniu przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, udziału w procedurze zmiany traktatów, otrzymywania wniosków w sprawie przystąpienia do Unii oraz do uczestnictwa we współpracy międzyparlamentarnej.
Ustawa nakłada na Radę Ministrów obowiązki informacyjne względem obu izb parlamentu. Przynajmniej raz na sześć miesięcy rząd będzie przedstawiał parlamentowi sprawozdanie z udziału Polski w pracach Unii, będzie także niezwłocznie informował o odmiennych od Polski stanowiskach państw członkowskich podczas procesu tworzenia prawa europejskiego.
Zmiany obejmują również nowelizację ustawy o umowach międzynarodowych, dodano m.in. regulacje dotyczące procedury wystąpienia z Unii Europejskiej. Przyjęto, że przedłożenie Prezydentowi RP projektu decyzji o wystąpieniu z Unii będzie dokonywane po uzyskaniu zgody wyrażonej w ustawie.