Jak poinformowano po posiedzeniu rządu, w projekcie nowelizacji ustawy uwzględniono uwzględniono przepisy dyrektywy 2003/41/WE, szczególnie dotyczące transgranicznego sponsorowania pracowniczych programów emerytalnych. Uregulowano warunki zarządzania składkami wnoszonymi do pracowniczych funduszy emerytalnych przez pracodawców mających siedzibę w innym niż Polska państwie Unii Europejskiej, w którym świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego jest gwarantowane przez pracodawcę. Projektowane przepisy obejmą pracodawców i pracownicze fundusze emerytalne oraz zarządzające nimi towarzystwa emerytalne.
Zgodnie z projektowaną ustawą, pracownicze fundusze emerytalne będą mogły przyjmować składki opłacane przez zagranicznych pracodawców będących założycielami lub akcjonariuszami pracowniczych towarzystw emerytalnych, które pracują w oparciu o system zdefiniowanego, określonego świadczenia lub w oparciu o system hybrydowy (tj. kapitałowy z elementem ubezpieczeniowym). Składki te będą przekazywane w całości lub w części na pokrycie ryzyk biometrycznych lub gwarancji na podstawie umowy z zakładem ubezpieczeń na życie. Aktywa związane z wykonywaniem umowy z zakładem ubezpieczeń na życie nie będą przedmiotem egzekucji skierowanej przeciwko zakładowi ubezpieczeń, nie będą również objęte postępowaniem układowym ani nie wejdą w skład masy upadłościowej zakładu.
Biometryczne rodzaje ryzyka są to ryzyka związane ze śmiercią, niepełnosprawnością lub długowiecznością. Zgodnie z projektem ustawy, pracodawcą zagranicznym będzie podmiot (niezależnie od jego formy prawnej), który ma siedzibę w jednym z państw członkowskich UE, w państwach Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub na terytorium Konfederacji Szwajcarskiej.
Zaproponowano zmianę przepisów określających statut pracowniczego funduszu. Chodzi m.in. o terminy oraz formę wypłaty środków zgromadzonych na rachunkach członków, zasady prowadzenia działalności lokacyjnej, zasady przyjmowania składek pracowników zagranicznych.
Dodane zostały tez przepisy, które rozszerzają zakres wniosku o zmianę rejestru poprzez zamieszczenie informacji dotyczącej państw członkowskich, z których będą przekazywane środki do pracowniczych funduszy emerytalnych.
Ponadto w projektowanej nowelizacji ustawy zamieszczono przepisy określające, że:
Pracowniczy fundusz może wybrać zakład ubezpieczeń na życie, do którego będzie przekazywać składki (w całości lub w części) pracowników zagranicznych na pokrycie ryzyk o charakterze biometrycznym lub gwarancji wyników inwestycyjnych oraz poziomu świadczeń, zakład ubezpieczeniowy nie będzie zatrudniać ani posiadać we władzach statutowych osób, które są m.in.: członkami zarządu, rady nadzorczej lub pracownikami towarzystwa zarządzającego funduszem, którego aktywa przechowuje,
zakład ubezpieczeń na życie musi zapewnić dostateczną kwotę pasywów odpowiadającą zobowiązaniom finansowym, wynikającym z umowy z pracowniczym programem emerytalnym. Musi też posiadać dostateczne rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe odpowiadające pełnemu zakresowi programu emerytalnego.
W projekcie nowelizacji ustawy zawarto także przepisy określające szczegółowo warunki umowy z zakładem ubezpieczeń oraz wskazano przyczyny zerwania tej umowy. Dodano również przepisy, w których określono sytuacje, kiedy organ nadzoru może nakazać funduszowi zmianę zakładu ubezpieczeń na życie, np. w przypadku, gdy pogarszająca się sytuacja zagraża realizacji zobowiązań finansowych wynikających z umowy.
Chodzi o zakaz wykonywania działalności przez zakład ubezpieczeń, ogłoszenie jego upadłości czy likwidację. Takie regulacje zapewnią możliwość nieprzerwanego wykonywania obowiązków wynikających z umowy i będą bezpieczne dla uczestników programów pracowniczych.