Spór w sprawie dotyczył zgodności z prawem decyzji wydanej w postępowaniu nadzwyczajnym - wznowieniowym. Jako przyczynę uzasadniającą wznowienie postępowania podatkowego strona skarżąca we wniosku wskazała nowe okoliczności i dowody, a były nim w jej ocenie powołane zarządzenie burmistrza dotyczące warunków udzielania ulgi w podatku od nieruchomości oraz faktury, dokumentujące wykonanie robót inwestycyjnych, które miały uprawniać ją do ulgi podatkowej.
NSA podkreślił, iż nowe okoliczności lub dowody są jedną z przesłanek, uzasadniających wznowienie postępowania (art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej). W piśmiennictwie wskazuje się, że są to dwa odrębne powody wznowienia. Jeden dotyczy ujawnienia nowych okoliczności, drugi nowych dowodów. Okoliczności faktyczne to zdarzenia, fakty lub wydarzenia zaistniałe w sensie fizycznym lub ich niewystąpienie. Są to zatem zdarzenia niezależne od treści przepisów prawa. Podkreśla się przy tym, iż o ile błędna ocena stanu faktycznego pod względem prawnym nie stanowi podstawy wznowienia postępowania, to może nią być błędne ustalenie stanu faktycznego, ujawnienie nowych dowodów może bowiem prowadzić nie tylko do ustalenia nowych okoliczności faktycznych, ale też do zmiany oceny stanu faktycznego sprawy. Okoliczności faktyczne i dowody muszą być nowe, nie mogą one zatem być znane organowi podatkowemu i muszą być ujawnione po zakończeniu tego postępowania. Nie mają cechy nowości te dowody, które były ujawnione w toku postępowania, ale organ nie wziął ich pod uwagę. Podstawy wznowienia postępowania nie może bowiem stanowić zmiana oceny zebranego materiału dowodowego. Okoliczności i dowody muszą też być istotne, co oznacza, że muszą one dotyczyć przedmiotu sprawy i mogą mieć wpływ na treść decyzji. Dotyczyć one zatem muszą okoliczności i faktów prawnie znaczących, a więc tych, które wynikają z normy prawnej, mogącej mieć zastosowanie w sprawie.
W ocenie skarżącej podatniczki okolicznością, jaka była nieznana organowi odwoławczemu, rozpoznającemu odwołanie od decyzji określającej zobowiązanie podatkowe było zarządzenie burmistrza, dotyczące warunków udzielania ulgi w podatku od nieruchomości, zaś nowymi dowodami - faktury dokumentujące poniesienie przez nią wydatków inwestycyjnych, uprawniających w dacie ich poniesienia do tej ulgi. Zdaniem NSA zarządzenie to nie może być uznane za nową okoliczność w rozumieniu art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej. Nie oceniając w tym momencie istnienia podstaw prawnych do jego wydania, był to akt prawa, a nie zdarzenie, wydarzenie czy fakt. Jego istnienie w dacie ponoszenia wydatków nie może być zatem nową okolicznością. Nieistotne jest zatem, czy SKO miało wiedzę o jego wydaniu w momencie rozpoznawania odwołania, skoro nieznajomość przepisów prawa nie stanowi nowej okoliczności, mogącej skutkować uchyleniem decyzji w wyniku wznowienia postępowania. NSA podkreślił, iż nie można nie zauważyć, iż w aktach sprawy dotyczącej określenia zobowiązania w podatku od nieruchomości znajduje się kierowane przez burmistrza do skarżącej wezwanie do wykazania prawa do ulgi i do korekty deklaracji. Skoro dokument ten znajdował się w aktach sprawy, to winien być znany organowi odwoławczemu, wiedział on zatem o zgłaszanych przez podatniczkę wnioskach dotyczących ulgi.
Ponadto nie można mówić, iż faktury, dokumentujące wydatki inwestycyjne, były dowodami nowymi. W toku postępowania dotyczącego określenia wysokości zobowiązania przeprowadzono dowód z oględzin obiektów budowlanych, znajdujących się na nieruchomości skarżącej. Osoba, która reprezentowała wówczas podatniczkę okazała w czasie tych oględzin m.in. te faktury, o których była mowa we wniosku o wznowienie postępowania, co zostało odnotowane w protokole. Dowody te zatem nie były dowodami nieznanymi organom podatkowym w dacie wydawania decyzji. Dokumentów tych nie uwzględniły one wprawdzie przy określaniu wymiaru podatku, mogło być jednak ewentualnie podnoszone jako zarzut niewyjaśnienia sprawy w odwołaniu od decyzji organu I instancji, nie może natomiast, co wskazano wyżej, stanowić podstawy wznowienia postępowania.
(II FSK 218/09)

Artykuł pochodzi z Serwisu Samorządowego www.lex.pl/samorzad