Doprecyzowano, że za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje więc dodatek w wysokości: 100 proc. wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających: w nocy, w niedziele i święta niebędące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub w święto, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, oraz 50 proc. wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w każdym innym dniu (art. 151[1] par. 1 Kodeksu pracy). 

- Stosownie do art. 151[2] par. 1 Kodeksu pracy w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych pracodawca, na pisemny wniosek pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy - wskazano. 

Czytaj: Kuratorzy czekają, ministerstwo pracuje - nie wiadomo, kiedy ustawa o kuratorach>>

OZZKS do PIP-y pismo pisze

W dniu 21 stycznia br. OZZKS wystąpił do Państwowej Inspekcji Pracy z prośbą o udzielenie porady prawnej w zakresie korelacji przepisów prawa pracy a realizowaniem jednego z obowiązków służbowych, jakim jest obecność kuratora przy kontaktach osoby uprawnionej z małoletnim.

W piśmie związkowcy zapytali m.in. o kwestie wykonywania kontaktów z dzieckiem. I tak: 

  • Jak długo, zgodnie z przepisami kodeksu pracy, jeden kurator może uczestniczyć w kontakcie bez żadnej przerwy?;
  • Co w przypadku, gdy czas trwania kontaktu orzeczonego przez Sąd jest dłuższy niż dopuszczalny maksymalny czas wykonywania czynności określony przepisami kodeksu pracy?;
  • Czy w świetle obowiązujących przepisów prawa pracy, dopuszczalne jest wykonywanie w/w czynności służbowych w:a) soboty, b) niedziele, c) dni ustawowo wolne od pracy;
  • W przypadku twierdzących odpowiedzi o możliwości wykonywania czynności służbowych w soboty, niedziele oraz dni ustawowo wolne od pracy, proszę o wskazanie uprawnień i obowiązków wynikających z kodeksu pracy, leżących po stornie kuratora oraz pracodawcy (np. odebrania dnia wolnego, odebranie nadgodzin, jaki powinien być okres odpoczynku itp.);
  • W jaki sposób kurator powinien usprawiedliwić swoją, niezależną od niego, losową nieobecność przy kontakcie,( w soboty, niedziele, dni ustawowo wolne od pracy, jak również w godzinach poza godzinami urzędowania sądów);
  • Jeśli orzeczenie sądu wskazuje, że kontakt rodzica z dzieckiem ma odbywać się poza miejscem zamieszkania dziecka, to jaki jest dopuszczalny sposób przejazdu uczestników kontaktu z miejsca zamieszkania dziecka dodanego miejsca (np. do sali zabaw, centrum handlowego, itp.)? Czy dopuszczalne jest korzystanie z prywatnego samochodu strony postępowania sądowego?;
  • Jeżeli orzeczenie sądu wskazuje, że kontakt odbywa się poza miejscem zamieszkania dziecka, to kto powinien pokryć koszty przejazdu kuratora z miejsca zamieszkania dziecka dodanego miejsca?;
  • W jakim terminie od złożenia przez kuratora rachunku powinna nastąpić wypłata ryczałtu-zwrotu kosztów za wykonaną czynność (art. 91 ust. 1 pkt. 3. Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych);
  • Czy w przypadku niewypłacenia przysługuje droga sądowa z zakresu prawa pracy, ewentualnie jakie czynności prawne może podjąć kurator?.

Praca tak ale nie bez przerwy

PIP-a odpowiedziała m.in., że zgodnie z art. 129 par. 1 Kodeksu pracy czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę
i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. Wskazała również, że pracownikowi należy zapewnić co najmniej 11 godzinny nieprzerwany odpoczynek dobowy (art. 132 Kodeksu pracy) oraz co najmniej 35 godzinny nieprzerwany odpoczynek tygodniowy (art. 133 Kodeksu pracy).

- Zgodnie z art. 134 Kodeksu pracy, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy. Powyższa zasada będzie miała zastosowanie również do czynności wykonywanych przez kuratora sądowego - dodano. Wskazując, że zgodnie z dyspozycją art. 141 pracodawca może wprowadzić jedną przerwę w pracy, która nie będzie wliczona do czasu pracy, w wymiarze nieprzekraczającym 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych. 

- Przerwę taką wprowadza się w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy - dodano. 

 

Pracownik nie może ponosić dodatkowych kosztów

Z odpowiedzi Inspekcji wynika też, że pracownik nie może ponosić dodatkowych kosztów np. za przejazdy w godzinach pracy, związanych z wykonywaniem określonej w umowie pracy. 

- To pracodawca obciążony jest ryzykiem gospodarczym, ekonomicznym i to pracodawca obowiązany jest zapewnić pracownikowi niezbędne środki i narzędzia pozwalające na wykonanie pracy. Przemieszczanie się z jednego miejsca świadczenia pracy do innego miejsca wykonywania czynności w wyznaczonych godzinach pracy jest wliczane do czasu pracy a obowiązkiem pracodawcy jest pokrycie kosztów przejazdów wykonywanych w godzinach pracy - dodano. 

Państwowa Inspekcja Pracy wskazał przy tym sąd jako właściwy do wyjaśniania wątpliwości dotyczących wykonywania orzeczeń sądowych. - Przepis art. 91 ustawy o kuratorach sądowych nie precyzuje, co ma dokładnie rekompensować ryczałt wypłacany kuratorom za udział w kontaktach. Odnośnie do terminu wypłaty ryczałtu należy wskazać, iż nie wynika on ze wskazanej ustawy o kuratorach sądowych, brak jest również stosownej regulacji w rozporządzeniu Rady Ministrów z 23 grudnia 2002 r. w sprawie wynagrodzeń kuratorów zawodowych i aplikantów kuratorskich - podkreśliła.  

Przypomina również, że zgodnie z art. 242 Kodeksu pracy pracownik może dochodzić swych roszczeń ze stosunku pracy na drodze sądowej, a przed skierowaniem sprawy na drogę sądową może żądać wszczęcia postępowania pojednawczego przed komisją pojednawczą.