Tak oceniony został np. przepis dotyczący wypowiedzenia umowy przez kredytodawcę w przypadku gdyby to konsument nie płacił w terminach określonych w umowie pełnych rat kredytu. - Wprawdzie w projekcie wymieniono „warunki wypowiedzenia umowy”, jako jedno z postanowień umowy o kredyt konsumencki, to jednak takie sformułowanie trzeba uznać za zbyt ogólne i przez to stwarzające ryzyko formułowania przez kredytodawcę takich warunków, które będą naruszały godny ochrony interes konsumenta - czytamy w opinii.
W tym kontekście jej autorzy nawiązują do przepisu art. 14 uchylanej tym projektem, a obecnie obowiązującej ustawy z 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (Dz.U. Nr 100, poz. 1081), który określa minimalne warunki dla wypowiedzenia umowy o kredyt konsumencki przez kredytodawcę w razie zwłoki konsumenta. Zgodnie z jego treścią dopiero zaległość za dwa pełne okresy płatności rat kredytowych pozwala kredytodawcy na wypowiedzenie umowy kredytu za uprzednim wezwaniem konsumenta do zapłaty zaległych rat bądź ich części w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania przez konsumenta wezwania do zapłaty pod rygorem wypowiedzenia umowy. Termin wypowiedzenia nie może zaś być krótszy niż 30 dni.
Zdaniem KRS, projektowana, bardzo ogólna treść art. 30 ust 1 pkt 19 wzmacnia w konsekwencji pozycję kredytodawcy wobec konsumenta, pozwalając mu na sformułowanie korzystniejszych, niż to jest obecnie możliwe, warunków dla odstąpienia od umowy kredytu konsumenckiego. - Takie rozwiązanie nie zasługuje na aprobatę - napisano w opinii.
Do krytycznych uwag skłoniła też KRS treść przepisu art. 14 ust 2, odnosząca się do dostawców towarów i usług działających w charakterze pośredników kredytowych w ramach działalności pomocniczej. Nowa ustawa ma zwalniać ich z obowiązku przekazania konsumentowi przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki na formularzu informacyjnym (stanowiącym załącznik nr 1 do projektu) informacji o umowie wymienionych w art. 13 ust 1 projektu.
Autorzy opinii podkreślają, że jakkolwiek projekt definiuje pojęcie pośrednika kredytowego, to milczy już jeśli chodzi o pojęcie działalności pomocniczej. Uwaga ta jest o tyle istotna, że pośrednik kredytowy (w rozumieniu art. 5 pkt 3 projektu) jest zobowiązany do przekazywania konsumentowi danych, o których mowa w art. 13 ust 1 na formularzu informacyjnym, natomiast dostawca towarów i usług działający w charakterze pośrednika kredytowego w ramach działalności pomocniczej już nie. Obowiązek zaś szczegółowego i rzetelnego informowania konsumenta o warunkach i skutkach umowy kredytu konsumenckiego, jaką zamierza on zawrzeć, jest jednym z podstawowych i mocno akcentowanych w uzasadnieniu do projektu elementów przewidzianej projektem ochrony konsumenta.
- Skoro tak, to nie widać uzasadnienia, by z uszczerbkiem dla ochrony interesu konsumenta, podmioty, które dokonują czynności faktycznych lub prawnych związanych z przygotowaniem, oferowaniem lub zawieraniem umowy o kredyt, były zwolnione z tak doniosłego obowiązku, z uwagi na kwalifikację ich działalności jako „pomocniczej” - pisze Krajowa Rada Sądownictwa w swojej ocenie rządowego projektu nowelizacji ustawy o kredycie konsumenckim.