Rada Ministrów przyjęła 19 sierpnia br. przedłożony przez ministra finansów projekt ustawy o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw,.
Jak poinformowano po posiedzeniu rzadu, celem proponowanych zmian jest dostosowanie przepisów krajowych do wymogów rozporządzenia wspólnotowego 236/2012 w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego oraz rozporządzenia wspólnotowego 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji.

Stosowanie rozporządzenia 236/2012
Krótka sprzedaż to strategia inwestycyjna, która polega na sprzedaży papierów wartościowych nie będących własnością sprzedającego. Chodzi o zarabianie na spadkach kursów papierów wartościowych. Inwestor przewidując, że cena danego papieru wartościowego spadnie, zobowiązuje się do jego zbycia. Jeśli jego oczekiwania się sprawdzą, osiągnie zysk stanowiący różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży (po kursie wyższym) a kwotą za jaką dokonał zakupu papieru wartościowego.
Krajowym organem nadzoru w sprawach przestrzegania przepisów rozporządzenia będzie Komisja Nadzoru Finansowego. Komisja będzie w szczególności uprawniona do podejmowania określonych działań interwencyjnych – nakładania ograniczeń i zakazów na transakcje krótkiej sprzedaży i swapów ryzyka kredytowego w sytuacji zagrożenia dla stabilności finansowej. Zgodnie z wytycznymi rozporządzenia, ustanowiono sankcje i środki administracyjne za naruszenia jego przepisów.

Stosowanie rozporządzenia 648/2012
Zasadniczym celem tego rozporządzenia jest ograniczenie ryzyka systemowego, związanego z rynkiem instrumentów pochodnych. Służy temu wzmocnienie nadzoru nad tym rynkiem, zwiększenie jego integralności i przejrzystości. Jednym z zastosowanych rozwiązań jest uregulowanie sposobu funkcjonowania nowych, z punktu widzenia Polski, podmiotów infrastruktury rynku kapitałowego, tj. kontrahentów centralnych (CCP) oraz repozytoriów transakcji.
Repozytorium transakcji zajmuje się gromadzeniem, przechowywaniem i przetwarzaniem danych dotyczących instrumentów pochodnych, natomiast zadaniem CCP jest rozliczanie transakcji z zastosowaniem mechanizmów pozwalających na systemowe obniżenie ryzyka kredytowego, czyli ryzyka niewykonania zobowiązania przez jedną ze stron transakcji przed ostatecznym rozrachunkiem przepływów pieniężnych związanych z transakcją. Oznacza to, że CCP uznano za systemowo ważną instytucję infrastruktury rynku kapitałowego. Właściwe stosowanie przepisów rozporządzenia wymagało także ustanowienia sankcji i środków administracyjnych za naruszenia jego przepisów.