Franciszek O. został oskarżony o to, że w październiku 2021 r.:

  • groził pracownikowi ochronny w sklepie pozbawieniem życia w celu zmuszenia go do zaniechania zatrzymania i przekazania Policji, tj. o czyn z art. 191 par. 1 k.k.,
  • znieważył słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe pracownika ochrony (art. 216 par. 1 k.k),
  • uszkodził drzwi przesuwne od części sklepu poprzez kopanie i otwieranie ich na siłę, powodując wygięcie silnika elektrycznego służącego do przesuwania tych drzwi oraz uszkodził drzwi od pomieszczenia biurowego poprzez pchnięcie ochroniarza na drzwi do tego pomieszczenia, czym spowodował szkodę o wartości 14405,76 zł (art. 288 par. 1 k.k).

Kara roku w zawieszeniu

Wyrokiem z 16 stycznia 2023 r., Sąd Rejonowy w Drawsku Pomorskim uznał oskarżonego Franciszka O. winnego popełnienia występków.

Za pierwszy czyn otrzymał karę trzech miesięcy pozbawienia wolności, za drugi – skazał oskarżonego na pracę na cele społeczne, w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin, w stosunku miesięcznym, za trzeci czyn – rok pozbawienia wolności. Kara łączna wynosiła rok i miesiąc w zawieszeniu na cztery lata.

Ponadto oskarżony musi naprawić szkodę wyrządzoną przestępstwem w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej  spółki 14 tys. 405,76 złotych.

 

Nie można zawiesić wykonania kary

Od  wyroku sądu I instancji w Drawsku Pomorskim żadna ze stron nie wywiodła apelacji i uprawomocnił się on w dniu 24 stycznia 2023 r.

Od tego orzeczenia kasację wywiódł Prokurator Generalny, który zaskarżył je na niekorzyść oskarżonego, w części dotyczącej orzeczenia o karze. Zarzucił mu rażące i mające istotny wpływ na treść orzeczenia naruszenie przepisu prawa materialnego. Polegało ono na warunkowym zawieszeniu na okres próby wynoszący cztery lata wykonania orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej jednego roku i jednego miesiąca pozbawienia wolności w sytuacji, gdy stosownie do brzmienia wskazanego przepisu sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, a zaskarżonym wyrokiem wobec F. O. została orzeczona kara łączna przekraczająca ten wymiar.

Zobacz: Pierwsze wystąpienie nowego RPO do MS w sprawie kary łącznej >>

Podnosząc ten zarzut, skarżący PG wniósł o uchylenie wyroku w odniesieniu do oskarżonego F. O. w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Drawsku Pomorskim.

Uchylenie wyroku

Sąd Najwyższy uznał kasacje za uzasadnioną. Zgodnie z art. 69 par. 1 k.k., w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015 r., sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności - jeśli jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy przypisane oskarżonemu przestępstwa zostały popełnione po 1 lipca 2015 r., nie istnieje możliwość zastosowania warunkowego zawieszenia wykonania kary łącznej pozbawienia wolności przekraczającej rok, orzeczonej na podstawie kar jednostkowych wymierzonych za te czyny. Autor kasacji ma zatem rację, że decyzja o warunkowym zawieszeniu wykonania łącznej kary pozbawienia wolności zapadła z rażącą obrazą kodeksu – orzekł sędzia sprawozdawca Dariusz Kala.

Czytaj w LEX: Goniewicz Grzegorz, Pozytywna prognoza kryminologiczna jako przesłanka stosowania środków probacyjnych >

Sąd Najwyższy uchylił zaskarżone orzeczenie w tej części, w której zamieszczono w nim rozstrzygnięcia o wymiarze łącznej kary pozbawienia wolności i zastosowaniu, w stosunku do tej kary, środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary. A nadto rozstrzygnięcie o oddaniu oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Drawsku Pomorskim do ponownego rozpoznania.

Zobacz linię orzeczniczą: Wychowywanie dzieci a warunkowe zawieszenie wykonania kary >

Przy ponownym rozpoznawaniu sprawy, we wskazanym wyżej zakresie, Sąd Rejonowy powinien ponownie orzec o karze łącznej, pamiętając o tym, że od 24 czerwca 2020 r. sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.

Kierując się tą argumentacją, Sąd Najwyższy orzekł jak w części dyspozytywnej wyroku.

W składzie orzekający zasiadali: Małgorzata Gierszon (przewodniczący), Jacek Błaszczyk ‎oraz Dariusz Kala (sprawozdawca).

Wyrok Izby Karnej Sądu Najwyższego z 24 sierpnia 2023 r. , sygn. akt III KK 255/23

Czytaj też w LEX: Kmąk Krzysztof, Warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary pozbawienia wolności a ogólne dyrektywy wymiaru kary​ >