Zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich, ustawodawca upoważnił właściwego ministra do spraw zdrowia do określenia trybu potwierdzania skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową, a nie do określenia warunków leczenia uzdrowiskowego. Tryb zaś, w ocenie Wnioskodawcy, oznacza określony sposób postępowania, załatwiania pewnych spraw, z zachowaniem ustalonej kolejności poczynań.

Organ wykonawczy w § 4 ust. 2 kwestionowanego rozporządzenia nie określił ogółu czynności składających się na procedurę potwierdzenia przez oddział wojewódzki NFZ skierowania na leczenie uzdrowiskowe bądź rehabilitację uzdrowiskową. Uregulował natomiast w sposób szczegółowy warunki korzystania z leczenia uzdrowiskowego, do czego nie był przez ustawodawcę upoważniony. W konsekwencji, zdaniem RPO, przekroczenie granic upoważnienia ustawowego przez § 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową prowadzi do naruszenia art. 33 ust. 5 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych i tym samym do jego niezgodności z art. 92 ust. 1 zdanie pierwsze konstytucji.

Rzecznik Praw Obywatelskich podkreśla, że skoro ustrojodawca odsyła do ustawowego określenia warunków i zakresu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych, to ustalenie ich w rozporządzeniu - bez jakichkolwiek wskazówek zawartych w ustawie – jest sprzeczne z konstytucją.

Zdaniem Wnioskodawcy § 5 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową, wprowadzając w akcie pozaustawowym   wyjątek   od   konstytucyjnego   prawa   obywatela   do zaskarżenia   decyzji   o   odmowie   potwierdzenia   skierowania   na   leczenie uzdrowiskowe, jest niezgodny z ustawą zasadniczą.