Zgodnie z kwestionowanym przepisem art. 49 ust. 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od dłużnika  opłatę  stosunkową  ustaloną  od  wartości  wyegzekwowanego świadczenia, z zastrzeżeniem jej minimalnej oraz maksymalnej wysokości.
Zdaniem Sądu Rejonowego w Rybniku kwestionowana regulacja została podporządkowana ogólnej zasadzie powiązania wysokości opłaty egzekucyjnej z nakładem pracy komornika i skutecznością podejmowanych przez niego czynności. Wyjątki od tej zasady powinny być racjonalne i proporcjonalne. Sąd pytający podważył spełnienie tych wymogów w sytuacji umorzenia postępowania egzekucyjnego z mocy prawa na podstawie art. 823 k.p.c. Umorzenie postępowania egzekucyjnego jest w tym wypadku skutkiem bezczynności wierzyciela, zaś wcześniejsza aktywność komornika jest zazwyczaj znikoma - co nie uzasadnia, zdaniem sądu pytającego, obciążenia dłużnika opłatą egzekucyjną.
Z tymi argumentami zgodził się Trybunał Konstytucyjny i orzekł 26 czerwca br. o naruszeniu ustawy zasadniczej.
Sygnatura akt P 13/11

Źródło: TK