Ustawa z 30 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. poz. 1342) wprowadziła rozwiązania mające na celu ograniczenie zatorów płatniczych w gospodarce. Nowe przepisy nałożyły na podatników obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z faktury (rachunku lub umowy), która została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, a która nie została uregulowana w terminie (art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Opublikowane rozporządzenie wprowadza szerszy katalog dowodów księgowych, będących podstawą zapisu w PKPiR. Katalog ten uzupełniono o dowody księgowe sporządzane przez podatnika w celu prawidłowego zapisu w księdze, określając jednocześnie niezbędne dane, jakie dowody powinny zawierać, żeby zapisy były rzetelne.
Ponadto wprowadzono regulację, zgodnie z którą wartość spisu z natury zmniejsza się o kwotę, o którą podatnik zmniejszył już koszty uzyskania przychodów bądź zwiększył przychody, jeżeli zmniejszenie było związane z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących towarów handlowych, materiałów podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów objętych tym spisem. Zmiany te mają zapobiec podwójnemu zmniejszaniu kosztów podatkowych.
Jeżeli w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia wejścia w życie nowych przepisów podatnik zmniejszał koszty uzyskania przychodów (zwiększał przychody) lub zwiększał koszty uzyskania przychodów, kwoty, których nie wykazał w księdze w tym okresie, powinien wpisać we właściwej kolumnie w maju 2013 r. W kolumnie "Uwagi" należy wskazać pozycję księgi, w której zaewidencjonowano koszty uzyskania przychodów. Kwoty zmniejszające należy wpisać ze znakiem minus albo kolorem czerwonym.
Nowe przepisy obowiązują od 11 maja 2013 r.