W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się spółka, która w ramach wykonywanej działalności operatora usług pocztowych świadczy, na podstawie przepisów Prawo pocztowe, usługi pocztowe powszechne oraz usługi pocztowe niepowszechne (będące przedmiotem zapytania), które z powyższego zwolnienia nie korzystają.

Spółka wskazała, że paczki kierowane poza terytorium UE są dostarczane do operatorów pocztowych działających w tych krajach, albo bezpośrednio środkami transportu spółki albo środkami transportu innych przewoźników (lotniczych, drogowych lub morskich). Po dotarciu paczek do ich kraju przeznaczenia są one doręczane adresatom przesyłek przez operatora pocztowego działającego na terytorium tego kraju.

W tym przypadku, jeżeli usługa ma charakter powszechny i jest dokonywana na rzecz nabywców krajowych, to spółka stosuje zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT. Usługę doręczania paczek poza terytorium UE, niebędącą usługą powszechną, na rzecz podmiotów krajowych, spółka opodatkowuje wg stawki podstawowej, tj. 23 proc.

Istota sporu dotyczy kwestii, czy świadczone przez spółkę niepowszechne usługi pocztowe, dla których stosuje, z uwagi na brak zwolnienia, 23% stawkę VAT, można zakwalifikować jednocześnie do usług transportu międzynarodowego, w celu zastosowania dla tych usług regulacji z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT, tj. opodatkowania ich 0 proc. stawką VAT.

Zdaniem Spółki tak, ponieważ uznanie przedmiotowych usług za usługi transportu międzynarodowego dla potrzeb stosowania preferencyjnej stawki VAT nie przesądza o utracie przez te usługi przymiotu usług pocztowych.

Z kolei fiskus stanął na stanowisku, wedle którego nie można usług transportu międzynarodowego utożsamiać z usługami pocztowymi, polegającymi na doręczaniu paczek, świadczonymi przez operatora pocztowego na podstawie przepisów ustawy Prawo pocztowe. Są to bowiem różnego rodzaju usługi, podlegające różnym regulacjom prawnym. Niedopuszczalna jest, w ocenie fiskusa, podwójna klasyfikacja usług dla potrzeb stosowania preferencyjnej stawki VAT.

Sprawa trafiła do WSA w Warszawie. Sąd podzielił w tym sporze stanowisko fiskusa. Także uznał, że nie można usług transportu towarów utożsamiać z usługami pocztowymi, polegającymi na doręczaniu paczek, bowiem są to różnego rodzaju usługi podlegające różnym regulacjom prawnym. A ze sprawy nie wynika, aby spółka, prowadząc działalność w zakresie usług pocztowych, prowadziła także działalność gospodarczą w zakresie transportu. Transport, wykonywany w ramach działalności w zakresie usług pocztowych stanowi jedną z czynności wchodzących w zakres głównej działalności.

Sąd nie zgodził się ze spółką, że usługa polegająca na doręczaniu przesyłek, zdefiniowana i świadczona przez spółkę, jako usługa pocztowa niepowszechna, może być dla celów VAT klasyfikowana jako usługa transportu międzynarodowego. Ustawodawca podatkowy na gruncie ustawy o VAT wyraźnie odróżnia usługi pocztowe od usług transportu międzynarodowego, tym pierwszym dedykując w art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT zwolnienie. Wprawdzie od 1 kwietnia 2013 r. zakres tego zwolnienia został, zgodnie z wolą prawodawcy unijnego (por. wyrok ETS 357/07), ograniczony jedynie do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Nie zmienia to jednak faktu, że usługi pocztowe, zarówno powszechne jak i niepowszechne, nie mogą być równocześnie usługami transportu międzynarodowego, korzystającymi z preferencyjnej stawki, przewidzianej dla takich usług.

Wyrok WSA w Warszawie z 27 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1277/14

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego