1. Wspieranie innowacji

Działalność innowacyjna jest wspierana nie tylko przez obniżenie wysokości podatku dochodowego, ale także przez umożliwienie przedsiębiorcom sfinansowania nowych technologii. Ustawa z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730) – u.d.i., określa bowiem przede wszystkim zasady i tryb udzielania kredytu technologicznego oraz premii technologicznej na spłatę części kapitału tego kredytu. Przedsiębiorcy mogą przeznaczyć otrzymany kredyt na inwestycje z zastosowaniem nowych technologii, niezależnie od tego, czy nowa technologa będzie wytworzona przez nich samych, czy też zostanie zakupiona.

Kredyt technologiczny to kredyt udzielany przedsiębiorcy przez bank kredytujący na realizację inwestycji technologicznej, który jest częściowo spłacany ze środków Funduszu Kredytu Technologicznego w formie premii technologicznej, do wysokości i na warunkach określonych w ustawie. Kredyt będzie udzielany przez bank kredytujący mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy posiadającemu zdolność kredytową. Umowy o udzielenie kredytu technologicznego mogą być zawierane do dnia 31 października 2013 r.

Premia technologiczna to kwota przyznawana przedsiębiorcy ze środków Funduszu Kredytu Technologicznego przez Bank Gospodarstwa Krajowego, na spłatę części kapitału kredytu technologicznego.

Rozpoczęcie realizacji inwestycji technologicznej finansowanej kredytem technologicznym może nastąpić po przyznaniu przez Bank Gospodarstwa Krajowego promesy premii technologicznej. Procedura udzielania kredytu będzie wyglądała następująco:

1) przedsiębiorca składa wniosek o udzielenie kredytu technologicznego do banku kredytującego,

2) w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku bank zawiera z przedsiębiorcą warunkową umowę kredytu technologicznego albo przyznaje promesę kredytu technologicznego,

3) przedsiębiorca, za pośrednictwem banku kredytującego, składa do Banku Gospodarstwa Krajowego wniosek o przyznanie premii technologicznej, do którego dołącza warunkową umowę kredytu technologicznego albo promesę kredytu technologicznego oraz wymagane ustawą dokumenty,

4) bank podpisuje z przedsiębiorcą, któremu przyznał promesę kredytu technologicznego, umowę o udzielenie kredytu technologicznego w terminie 30 dni od dnia otrzymania informacji z BGK o uzyskaniu przez przedsiębiorcę promesy premii technologicznej, a następnie przesyła kopię umowy do BGK,

5) BGK zawiera umowę o wypłatę premii technologicznej.

Kredyt udzielany jest na inwestycję technologiczną, którą jest:

1) zakup nowej technologii, jej wdrożenie i uruchomienie w oparciu o nią produkcji nowych lub zmodernizowanych wyrobów lub świadczenie nowych lub zmodernizowanych usług,

2) wdrożenie własnej nowej technologii i uruchomienie w oparciu o nią produkcji nowych lub zmodernizowanych wyrobów lub świadczenie nowych lub zmodernizowanych usług.

Nowa technologia to, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 u.d.i., technologia w postaci prawa własności przemysłowej lub usługi badawczo-rozwojowej (w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług), która umożliwia wytwarzanie nowych lub znacząco ulepszonych towarów, procesów lub usług i nie jest stosowana na świecie dłużej niż 5 lat.

O tym, czy wydatek poniesiony na nabycie nowych technologii daje prawo do odliczenia od dochodu decyduje opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 z późn. zm.).

Premią technologiczną mogą być objęte, pomniejszone o podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, udokumentowane zapłaconymi fakturami, sfinansowane za pomocą kredytu technologicznego wydatki, na:

1) zakup, na warunkach rynkowych, nowych lub używanych środków trwałych, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność w sektorze transportu;

2) najem, dzierżawę lub leasing środków trwałych innych niż grunty, budynki lub budowle, jeżeli umowa najmu, dzierżawy lub leasingu przewiduje obowiązek nabycia przez kredytobiorcę prawa własności środka trwałego z upływem okresu najmu, dzierżawy lub leasingu;

3) najem, dzierżawę lub leasing gruntów, budynków lub budowli, jeżeli najem, dzierżawa lub leasing będzie trwać przez co najmniej 3 lata od dnia zakończenia inwestycji technologicznej;

4) rozbudowę istniejących budowli, budynków, maszyn, urządzeń stanowiących środki trwałe;

5) instalację i uruchomienie maszyn i urządzeń stanowiących środki trwałe;

6) zakup lub leasing, jeżeli umowa leasingu przewiduje obowiązek nabycia z upływem okresu leasingu wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 1628/2006 z dnia 24 października 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do regionalnej pomocy inwestycyjnej, które:

a) są aktywami, w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.) – dalej u.r., przedsiębiorcy, będą przez niego wykorzystywane oraz pozostaną wyłącznie w zakładzie, w którym została zrealizowana inwestycja technologiczna finansowana kredytem technologicznym, co najmniej przez okres 3 lat od dnia zakończenia inwestycji technologicznej,

b) zostały nabyte od osób trzecich za cenę odpowiadającą wartości rynkowej,

c) podlegają amortyzacji zgodnie z przepisami u.r.

Do wydatków na realizację inwestycji technologicznej zalicza się także wydatki ponoszone na wykonane przez doradców zewnętrznych prace przedrealizacyjne, studia, ekspertyzy, koncepcje i projekty techniczne, niezbędne do wdrożenia nowej technologii w ramach inwestycji technologicznej, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE L 10 z dnia 13 stycznia 2001 r.).

2. Status centrum badawczo-rozwojowego

(...)