Pytanie

Podatnik prowadzący jednoosobową firmę dał w komis partię obuwia. Prowadzący komis nie rozliczył się z towaru, nie oddał obuwia ani nie zapłacił za nie, nie ma z nim kontaktu pomimo wezwań pisemnych. Firma nie ma ich na stanie, nie może ich wykazać w remanencie sporządzanym na koniec roku dla celów rozliczenia rocznego. Czy zakupione towary można w tej sytuacji zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Odpowiedź

Jeśli doszło do kradzieży towarów handlowych przez komisanta, co do zasady strata tych towarów może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów komitenta.
Jeżeli jednak nie chodzi o kradzież, lecz chwilowy brak kontaktu z komisantem, towary przekazane w komis należy objąć spisem z natury sporządzanym na koniec roku.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 u.p.d.o.f. W katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 u.p.d.o.f., nie ujęto strat towarów handlowych. Tak więc co do zasady strata towarów handlowych, w tym m.in. powstała w wyniku ich kradzieży przez komisanta, może być uznana za koszty uzyskania przychodów.

Jeśli jednak nie doszło do kradzieży towarów handlowych, a jedynie mamy do czynienia z chwilowym brakiem kontaktu z komisantem, zastosowanie znajdzie § 28 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) stanowiący o obowiązku objęcia spisem z natury sporządzanym na koniec roku również towarów stanowiących własność podatnika, znajdujących się w dniu sporządzenia spisu poza zakładem podatnika (np. oddanych w komis).