W praktyce utarło się w związku z tym prowadzenie w takich przypadkach specjalnych ewidencji (niemających podstawy prawnej) nazywanych potocznie „zeszytami korekt".
Od 1 kwietnia 2013 r. do rozporządzenia z 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 363). wprowadzono regulacje prawne odnoszące się do sposobu uwzględnienia tego rodzaju korekt. Otóż w samej kasie nie ewidencjonuje się zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług. Natomiast zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:
1) datę sprzedaży;
2) nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
3) termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
4) wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
5) zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
6) dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
7) protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.
Stosowanie kas rejestrujących od 1 kwietnia 2013 r.
Nie można nie zauważyć, że rozporządzenie wprowadza multum biurokratycznych obowiązków na podatników przyjmujących zwroty towarów, uznających reklamacje, etc. Nie dość bowiem, że będą musieli prowadzić sformalizowaną ewidencję (która była prowadzona już wcześniej, ale w mniej rygorystycznej formie), to będą musieli sporządzić protokoły przyjęcia zwrotu, czy też uznania reklamacji. Swoją drogą ciekawe, jak np. wyglądać będzie protokół przyjęcia zwrotu spleśniałej pietruszki w osiedlowym warzywniaku...
Natomiast w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:
1) błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego);
2) krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.
Fragment komentarza Adama Bartosiewicza "Stosowanie kas rejestrujących od dnia 1 kwietnia 2013 r." opublikowanego w Vademecum Doradcy Podatkowego
Czytaj także:
Kasy fiskalne po 1 kwietnia – zmiany w paragonach
Nowe przepisy w sprawie kas fiskalnych wejdą w życie 1 kwietnia