Jak rozliczać koszty samochodu osobowego wykorzystywanego zarówno do celów działalności gospodarczej jak i prywatnie?

Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Doradcy Podatkowego

Prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą i w lipcu kupiłem prywatnie samochód osobowy (bez homologacji ciężarowej). Auto jest używane i zostało kupione od osoby prywatnej, następnie zostało zarejestrowane, ubezpieczone i opłacono PCC-3.

Czy w świetle obecnie obowiązujących przepisów o PIT mogę wprowadzić auto do majątku firmy wpisując je do ewidencji środków trwałych, zakładając że auto będzie używane zarówno do celów służbowych jak i prywatnych?

Jak będą rozliczane koszty użytkowania auta (paliwo, części, naprawy)?

Jak prawidłowo należy przeprowadzić amortyzację auta?

Odpowiedź

Odpowiedź na pytanie zależy od przyjęcia lub odrzucenia stanowiska reprezentowanego przez organy podatkowe.

Uzasadnienie

Dla celów prowadzonej działalności gospodarczej osoby fizyczne wykorzystywać mogą zarówno „prywatne”, jak i „firmowe” samochody osobowe. Możliwe są również przesunięcia samochodów osobowych między majątkiem „prywatnym” i „firmowym” (w obie strony), w tym uznawanie za środki trwałe samochodów osobowych nabytych „prywatnie”. Koszty używania takich samochodów (koszty paliwa, części, napraw itp.) mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, jak również samochody takie mogą być przez podatników amortyzowane.

Problem pojawia się, jeżeli samochody takie są częściowo wykorzystywane do celów prywatnych, gdyż organy podatkowe uważają, że samochody wykorzystywane częściowo do celów prywatnych nie stanowią środków trwałych, a w konsekwencji nie mogą być amortyzowane (a ewentualne odpisy amortyzacyjne od nich dokonywane nie stanowią kosztów uzyskania przychodów), a koszty ich używania mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i do wysokości wynikającej z iloczynu przebiegu pojazdu (ustalonego na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu) i tzw. "kilometrówki" (zob. art. 23 ust. 1 pkt 46 oraz art. 23 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 lutego 2013 r., ITPB1/415-1261/12/WM czy interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 września 2013 r., IPTPB1/415-472/13-3/KO).

Stanowisko to jest według mnie bezpodstawne, gdyż brzmienie obecnie obowiązujących przepisów nie daje podstaw do przyjęcia takiego stanowiska. Tym niemniej odpowiedź na pytanie zależy od jego przyjęcia lub odrzucenia. I tak:

1. przyjęcie stanowiska reprezentowanego (przynajmniej oficjalnie) przez organy podatkowe oznaczałoby, że przedmiotowy samochodów nie może zostać zaliczony do Pańskich środków trwałych i amortyzowany, a koszty jego używania mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i do wysokości wynikającej z iloczynu przebiegu pojazdu (ustalonego na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu) i "kilometrówki";

2. odrzucenie tego stanowiska oznaczałoby, że przedmiotowy samochód może być zaliczony do Pańskich środków trwałych i amortyzowany w całości, jak również w całości do kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczane koszty jego używania (z wyłączeniem kosztów, które da się wyodrębnić jako koszty używania samochodu do celów prywatnych, np. koszty paliwa zużywanego podczas wyjazdów wakacyjnych).

Tomasz Krywan, autor współpracuje z publikacją Vademecum Doradcy Podatkowego

Odpowiedzi udzielono 31 lipca 2014 r.

Data publikacji: 13 sierpnia 2014 r.