Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Głównego Księgowego

Spółka w ramach prowadzonej działalności świadczyła usługi opodatkowane i zwolnione. Od kosztów związanych ze sprzedażą opodatkowaną odliczano VAT w 100%, od kosztów ogólnych odliczano wg proporcji przyjętej na podstawie przychodów z poprzedniego roku. Do wyliczenia wskaźnika przyjęto iloraz: sprzedaż opodatkowana/sprzedaż opodatkowana+zwolniona.

Czy sposób wyliczenia współczynnika był poprawny?

Odpowiedź:

Z uwzględnieniem wyłączeń, proporcję ustala się we wskazany przez Państwa sposób, tj. jako iloraz sprzedaży opodatkowanej i sumy sprzedaży opodatkowanej oraz zwolnionej.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) – dalej u.p.t.u. w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie natomiast do art. 90 ust. 2 u.p.t.u., jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 u.p.t.u. proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Szczegółowe zasady ustalania proporcji zostały ustalone w art. 90 ust. 4 – ust. 6 u.p.t.u. w myśl których:

– Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

– Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

– Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1)  pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;

2)  usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Z uwzględnieniem powyższych wyłączeń, proporcję ustala się we wskazany przez Państwa sposób, tj. jako iloraz sprzedaży opodatkowanej i sumy sprzedaży opodatkowanej oraz zwolnionej.

Przykład:

Za 2015 r. firma osiągnęła sprzedaż na łączną sumę 4.150.000 zł, w tym: sprzedaż opodatkowana 150.000 zł, sprzedaż zwolniona 4.000.000 zł.

Proporcję ustalono w następujący sposób:

150.000/(150.000 + 4.000.000) x 100% = 3,61% po zaokrągleniu 4%.

Artur Kowalski, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego

Odpowiedzi udzielono 26.02.2016 r.