Restauracja wydała karty rabatowe pracownikom restauracji, kelnerom osobą sprzątającym, technicznym (mają oni 45% zniżki) na dania z karty. Taką samą kartę rabatowa (45%) posiada jeszcze tylko jedna firma zewnętrzna współpracująca z restauracją jako stały klient.
Jest również kilka kart ze 100% zniżką mają ją współwłaściciele firmy, którzy używają tych kart podczas spotkań z kontrahentami przy spotkaniach businessowych.
Wyżywienie pracowników kuchni: pracownicy jako takich obiadów nie mają. Jedynie spożywają produkty przygotowane do sprzedaży dla klientów ale w danym lub następnym dniu nie sprzedane. Produkty te nie nadają się już do sprzedaży ani przerobienia i żeby ich nie wyrzucać są konsumowane przez pracowników. Nie jest to systematycznie. Gdyby ich nie zjedli to były by wpisane w straty danego dnia.
Jak powinno prawidłowo wyglądać rozliczenie tych ww. trzech sytuacji, pod względem podatku dochodowego dla pracowników, kontrahentów i zarządu spółki?
W przedstawionej sytuacji przychody ze świadczeń nieodpłatnych oraz częściowo odpłatnych powstają u pracowników oraz u kontrahenta (nie powstają zaś u członków zarządu). W przypadku pracowników konsekwencją tego jest obowiązek uwzględniania przez spółkę tych przychodów przy ustalaniu zaliczek na podatek dochodowy od przychodów pracowników.
Przychodami podlegającymi opodatkowaniu są nie tylko otrzymywane lub pozostawiane do dyspozycji podatników pieniądze i wartości pieniężne, ale również wartość otrzymywanych przez nich świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (zob. art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 późn. zm. - dalej u.p.d.o.f.). Przychodami są również przychody z tytułu świadczeń częściowo odpłatnych (zob. art. 11 ust. 2b u.p.d.o.f.).
W przedstawionej sytuacji z pewnością przychody ze świadczeń nieodpłatnych oraz ze świadczeń częściowo odpłatnych uzyskują pracownicy restauracji. Przychody ze świadczeń nieodpłatnych otrzymywane są przez pracowników kuchni z tytułu udostępnianych im do spożycia produktów (nie ma znaczenia, że alternatywą jest wyrzucenie tych produktów). Wartość tych produktów stanowi dla otrzymujących je pracowników przychód ze stosunku pracy, który winien zostać uwzględniony przy ustalaniu zaliczek na podatek od przychodów tych pracowników.

Z kolei przychody ze świadczeń częściowo odpłatnych uzyskują pracownicy nabywający posiłki z 45% zniżką (samo wydanie pracownikom kart rabatowych nie spowodowało powstania u nich przychodów). Przychodami tymi jest różnica między wartością posiłków (wynikającą z karty) a odpłatnością ponoszoną przez pracowników. Również te przychody winny być przez Państwa uwzględniane przy ustalaniu zaliczek na podatek od przychodów tych pracowników.
Przychody z tytułu świadczeń częściowo odpłatnych powstają również u kontrahenta, który otrzymał kartę rabatową umożliwiającą korzystanie z 45% rabatu (przy czym podobnie jak pracowników, przychodu nie wygenerowało wydanie karty rabatowej, lecz przychody te powstają na skutek korzystania przez kontrahenta z zakupów posiłków ze zniżką). Z tego tytułu nie ciążą jednak na Państwu żadne obowiązki podatkowe (zależnie od formy prawnej w jakiej działa kontrahent, przychody te są przychodami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych lub podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej). Wysokość tych przychodów ustalać winien Państwa kontrahent we własnym zakresie (rzecz jasna nie ma przeszkód, abyście Państwo mu w tym zakresie pomagali).
Przychody nie powstają natomiast według mnie u korzystających ze zniżki 100% członków zarządu firmy. Jak bowiem wynika z treści pytania, kart rabatowych używają oni podczas spotkań businessowych z kontrahentami, a więc w trakcie wykonywania swoich obowiązków. W konsekwencji wydawane bez zapłaty posiłki nie mają charakteru świadczeń nieodpłatnych, gdyż związane są ze świadczeniami wzajemnymi członków zarządu, tj. z reprezentacją i prowadzeniem spraw spółki (jak zaś czytamy w wyroku WSA w Warszawie z dnia 14 marca 2007 r., III SA/Wa 3457/06, "wobec braku definicji pojęcia "świadczenie nieodpłatne" w prawie podatkowym, należy przyjąć, poprzez odniesienie do prawa cywilnego, że podmiot, który je otrzymuje osiąga korzyść kosztem innego podmiotu, nie będąc jednocześnie zobowiązanym do odpłatności lub innego świadczenia wzajemnego").

W uzupełnieniu pragnę wyjaśnić, że prawdą jest, iż jeżeli pracownicy otrzymują bony rabatowe dostępne dla kontrahentów podatnika, nie powstają u nich, co do zasady, przychody ze świadczeń częściowo odpłatnych. Dotyczy to jednak tylko tych sytuacji, gdy bony rabatowe dostępne są dla wszystkich kontrahentów i pracowników bez żadnych warunków. Jeżeli kontrahenci muszą spełnić określone warunki, aby otrzymać bony rabatowe, zaś pracownicy otrzymują je automatycznie, powstają u pracowników przychody ze świadczeń częściowo odpłatnych. Przychody ze świadczeń częściowo odpłatnych powstają u pracowników również wówczas, gdy bony rabatowe otrzymują tylko niektórzy kontrahenci (np. według uznania podatnika).