Tak wynika z wyroku WSA w Gdańsku z 21 stycznia 2014 r. W przedmiotowej sprawie spółka zarzuciła fiskusowi, że ten zaliczając dokonaną przez nią wpłatę na poczet odsetek od zaległości podatkowej nie uwzględnił przypadających z mocy prawa przerw w naliczaniu odsetek za zwłokę. Spółka wskazała, że przerwy w naliczaniu odsetek nie uwzględnia się jedynie, jeżeli do opóźnienia w wydaniu decyzji przyczyniła się strona lub do opóźnienia doszło z przyczyn niezależnych od organu. A zdaniem spółki żadna z tych przesłanek w sprawie nie zaistniała.

Fiskus z kolei wskazał, że postępowanie prowadzone wobec spółki nie zostało zakończone w terminie z przyczyn obiektywnych, niezależnych od organu.

Zagadnienie sporne sprowadza się więc do oceny czy opóźnienie powstało z przyczyn niezależnych od organu.

Sprawa trafiła do WSA w Gdańsku. Sąd zwrócił uwagę, że zwrot "opóźnienie spowodowane przyczynami niezależnymi od organu" nie został w ustawie zdefiniowany. Dlatego w ocenie, czy przedłużenie postępowania nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu należy mieć na względzie złożoność sprawy, ilość i rodzaj przeprowadzanych dowodów, a także terminowość i celowość czynności podejmowanych przez organ w toku postępowania, prawidłowe zorganizowanie postępowania, czas niezbędny do dokonania czynności organizacyjnych (np. wezwania świadków czy pozyskania informacji od innych organów). Jeżeli czynności te zajmowały odpowiednią ilość czasu i uzasadnione były z uwagi na zawiłość sprawy i jej etap oraz z uwagi na konieczność respektowania uprawnień stron postępowania, to uznać należy, że przedłużenie postępowania nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu.

Jednak według sądu fiskus w sprawie w żaden sposób nie wykazał i nie uzasadnił, dlaczego brak jest podstaw do przerwy w naliczaniu odsetek. Okoliczności, które mogłyby świadczyć o obiektywnych przyczynach opóźnienia, niezależnych od organu, nie zostały w żaden sposób przez fiskusa zweryfikowane. A jak wskazał sąd charakter prawny postanowienia w przedmiocie zaliczenia wpłaty, nie zwalnia fiskusa z obowiązku zweryfikowania tych okoliczności.

Sąd podkreślił, że uzasadnienie faktyczne decyzji zawiera w szczególności wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, którym dał wiarę, oraz przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności, uzasadnienie prawne zaś zawiera wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów prawa. Według sądu zaskarżone przez spółkę postanowienie narusza art. 210 § 4 w zw. z art. 219 o.p. w stopniu, który mógł mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Uzasadnienie zaskarżonego postanowienia nie wyjaśnia bowiem dlaczego brak było podstaw do nienaliczania odsetek za okres, w którym było prowadzone postępowanie przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej, w sytuacji, gdy przekroczenie 3 miesięcznego terminu, w jakim to postępowanie powinno się zakończyć jest niesporne.

Sąd uchylił zaskarżone postanowienie w przedmiocie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Wyrok WSA w Gdańsku z 21 stycznia 2014 r., I SA/Gd 1553/13

Omówienie pochodzi z programu Lex Administracja Skarbowa