W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwrócił się podatnik z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie korzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Podatnik przedstawiając stan faktyczny we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazał, że ponosi wydatki związane z udziałem w turnusach rehabilitacyjnych. Wyjeżdża okresowo na własny koszt do miejscowości uzdrowiskowych, gdzie przebywa w sanatoriach lub zakładach rehabilitacyjnych. W trakcie takich turnusów rehabilitacyjnych ponosi wydatki opłacane z własnych środków finansowych za pobyt w hotelu i wyżywienie. Natomiast zadane fiskusowi pytanie brzmiało: "czy wydatki na opłacenie hotelu oraz wydatki za wyżywienie w trakcie turnusu rehabilitacyjnego ma prawo podatniczka uznać za wydatki na cele rehabilitacyjne, które mogą zostać odliczone przez podatniczkę w danym roku podatkowym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?".

Zdaniem NSA, do którego ostatecznie trafiła sprawa z tak opisanego przez podatnika stanu faktycznego oraz treści postawionego pytania nie sposób wyprowadzić wniosku, przyjętego przez fiskusa, że podatnik chciał uzyskać interpretację w zakresie kwalifikacji ponoszonych kosztów usług hotelowych i wyżywienia do wydatków wskazanych wyłącznie w art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o PIT. Owszem, w ocenie prawnej własnego stanowiska podatnik wskazał obok art. 26 ust. 1 pkt 6 także art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o PIT. Jednak analiza stanu faktycznego zawartego we wniosku o wydanie interpretacji oraz treść postawionego organowi pytania wskazują, że zasadniczą intencją podatnika było uzyskanie od organu informacji, czy ponoszone przez nią wydatki na hotel i wyżywienie ma prawo zaliczyć do wydatków z tzw. ulgi rehabilitacyjnej.

Według sądu wskazanie przez fiskusa prawidłowego stanowiska w przedmiocie uzasadnionej możliwości określonego zastosowania prawa podatkowego dokonuje się na podstawie adekwatnych do kwalifikowanego nimi stanu faktycznego przepisów prawa, niezależnie od tego, czy zostały one wskazane we wniosku wszczynającym postępowanie interpretacyjne. Sąd podkreślił też, że organ dokonujący interpretacji jest związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym oraz treścią postawionego pytania, nie zaś własnym stanowiskiem podatnika w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego. W tej sprawie złożony przez podatnika wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej nie został rozpatrzony w sposób prawidłowy. Fiskus nie zajął bowiem własnego stanowiska w sprawie, w zakresie prawnomaterialnej oceny przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i postawionego pytania.

Dlatego przy ponownym rozpatrywaniu sprawy fiskus, będąc związany oceną prawną oraz wskazaniami sądu, co do dalszego postępowania, winien ponownie rozpoznać wniosek podatnika i udzielić jednoznacznej interpretacji, czy ponoszone przez nią wydatki na hotel i wyżywienie w związku z pobytami na turnusach rehabilitacyjnych mogą zostać odliczone przez podatniczkę w danym roku podatkowym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wyrok WSA w Białymstoku z 14 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Bk 487/14

Omówienie pochodzi z programu Lex Administracja Skarbowa