Czy dodatnie różnice kursowe są przychodem podatkowym, a ujemne kosztem podatkowym?

Prowadzę działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Zakup towarów handlowych dokonuję w Wielkiej Brytanii. Na dostarczony towar otrzymuje Invoice w walucie "funt brytyjski". Płacąc za powyższe towary powstają różnice kursowe dodatnie i ujemne. Jak zapisać w PKPiR różnice kursowe? Czy dodatnie różnice kursowe są dla mnie przychodem podatkowym, a ujemne kosztem podatkowym?

Dodatnie różnice kursowe są dla Pani przychodem podatkowym, natomiast ujemne różnice kursowe są kosztem uzyskania przychodu Pani działalności gospodarczej.

PKPiR

Dodatnie i ujemne różnice kursowe powinny zostać wprowadzone przez Panią do PKPiR na podstawie dowodu wewnętrznego odpowiednio:

• a) w kolumnie 8 "Pozostałe przychody" – gdy powstały dodatnie różnice kursowe,
• b) w kolumnie 13 "Pozostałe wydatki" – gdy powstały ujemne różnice kursowe.

Jak wynika z treści art. 24c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe.

Dodatnie różnice kursowe

Dodatnie różnice kursowe powstają m.in. w sytuacji, gdy wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia (art. 24c ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.f.).

Ujemne różnice kursowe

Natomiast z ujemnymi różnicami kursowymi mamy do czynienia m.in. w przypadku, gdy wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia (art. 24c ust. 3 pkt 2 u.p.d.o.f.).

Kurs średni

Powyższe reguły nie mają zastosowania w sytuacji gdy przy obliczaniu wartości różnic kursowych, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu - przyjmuje się wówczas kurs średni waluty ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (art. 24c ust. 4 u.p.d.o.f.). Zakładam jednak, że w analizowanym przypadku uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty jest możliwe, zatem przytoczone wyłączenie nie będzie tu miało zastosowania.
Przepis § 12 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) nakłada na podatników prowadzących pkpir obowiązek przeliczenia transakcji realizowanej w walucie obcej na walutę polską. Stanowi on, że dowód księgowy powinien być sporządzony w języku polskim. Jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik posiadający ten dowód jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złotówki po obowiązującym w dniu dokonania operacji kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wynik przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego w walucie obcej.

Dowód wewnętrzny

Dokumentem księgowym, który stanowi podstawę księgowania różnic kursowych w pkpir, jest dowód wewnętrzny. Z treści dowodu wewnętrznego powinno także wynikać:

• do której pozycji księgi przychodów i rozchodów wyliczamy różnice kursowe – można także podać numer faktury lub rachunku,
• sposób wyliczenia różnic kursowych,
• gdzie znajduje się dowód zapłaty – np. numer i data wyciągu bankowego,
• jaka jest kwota różnic kursowych i z jakim znakiem należy ją zaksięgować,
• w której kolumnie pkpir należy dokonać księgowania.