Odpowiedź:
W 2015 r. organy podatkowe wydawały korzystne rozstrzygnięcia w odniesieniu do kwalifikacji jako kosztu uzyskania przychodu wydatków ponoszonych przez firmę na organizację imprez okolicznościowych w takim zakresie w jakim wydatki te dotyczyły pracowników i ich rodzin. Organy podatkowe kwestionują jednak zasadność uznania takich wydatków jako kosztu podatkowego w takiej części w jakiej dotyczą one osób towarzyszących (niebędących członkami rodziny).

Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
W świetle powyższej regulacji uznaje się, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.
W świetle powyższych regulacji w 2015 r. organy podatkowe wydawały korzystne rozstrzygnięcia w odniesieniu do kwalifikacji jako kosztu uzyskania przychodu wydatków ponoszonych przez firmę na organizację imprez okolicznościowych w takim zakresie w jakim wydatki te dotyczyły pracowników i ich rodzin. Organy podatkowe kwestionują jednak zasadność uznania takich wydatków jako kosztu podatkowego w takiej części w jakiej dotyczą one osób towarzyszących (niebędących członkami rodziny).
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 28 sierpnia 2015 r., IBPB-1-3/4510-128/15/AW, zwraca jednak uwagę, że w każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, że wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.
Uwzględniając powyższe zastrzeżenia organ podatkowy uznał, że sfinansowane wydatki na organizację imprez integracyjnych w części przypadającej na jej pracowników, jak i członków rodziny, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Natomiast, w odniesieniu do wydatków które Wnioskodawca poniesie na organizację imprezy integracyjnej w części dotyczącej osób towarzyszących (niebędących członkami rodziny pracownika), wskazać należy, że nie wiążą się one z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i oceniając charakter omawianego wydatku nie można wykazać związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ich poniesieniem, a uzyskanym przez Spółkę przychodem. Zdaniem organu podatkowego nie sposób bowiem nie zauważyć, że w odróżnieniu od pracowników, udział w imprezie integracyjnej osób im towarzyszących (niebędących członkami rodziny) nie ma związku w jakimkolwiek stopniu, w tym pośrednim, z osiąganymi przez Spółkę przychodami.
Tożsame stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 31 marca 2015 r., IBPBI/2/423-1570/14/AP dodatkowo zastrzegając także, że jeżeli świadczenia realizowane w ramach imprezy integracyjnej stanowić będą działalność socjalną, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, to wówczas wydatki ponoszone na organizację takiej imprezy nie mogą podlegać zaliczeniu do kosztów podatkowych. Stosownie bowiem do art. 16 ust. 1 pkt 45 u.p.d.o.p., wydatki ponoszone przez pracodawcę na działalność socjalną, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów (również wówczas, gdy zostaną poniesione ze środków obrotowych).
Ponieważ odpowiednie do powyższych regulacji są zawarte w u.p.d.o.f. (art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 42 u.p.d.o.f.) niniejsze wnioskowanie będzie również miało zastosowanie do firm osób fizycznych będących pracodawcami.

Artur Kowalski, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Odpowiedzi udzielono 17.09.2015 r.