Prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na oczyszczaniu miasta. Zatrudniam w niej kilku pracowników. W związku z sezonem jesień-zima dokonałem zakupu kilku par obuwia dla pracowników w sklepie sportowym, a nie w specjalistycznym wyposażonym stricte w odzież i sprzęty BHP.
Czy taki wydatek mogę zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów?
Wydatki na nabycie obuwia, stanowiącego w opisanej w pytaniu sytuacji obuwie robocze, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu jako obowiązkowe świadczenia pracodawcy z zakresu BHP. Nie ma przy tym znaczenia miejsce, w którym je nabyto.
Zakres prowadzonej działalności przez kontrahenta nie ma wpływu na zaliczalność poniesionych kosztów do kosztu uzyskania przychodu. Ustawa podatkowa stanowi bowiem, zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wyłączonych na mocy art. 23 u.p.d.o.f.
W opisanym w pytaniu faktycznym należy więc rozważyć, czy przedmiotowe koszty posiadają związek przyczynowo-skutkowy z przychodami oraz upewnić się, że nie zostały wymienione w treści art. 23 u.p.d.o.f.
Jak domyślam się z treści pytania, zakupione obuwie ma charakter obuwia trekkingowego, czy górskiego, a więc przeznaczonego do użytkowania w trudnych warunkach. Z uwagi na wykonywaną przez pracowników pracę, buty te będą więc pełniły funkcję obuwia roboczego. Proszę zauważyć, że pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach, jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu albo ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 237 7 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p. Określenie rodzaju odzieży i obuwia ochronnego oraz stanowisk, na których musi być stosowana jest zaś kompetencją pracodawcy (art. 2378 § 1 k.p.).
Tak więc wydatki na zakup obuwia roboczego posiadają związek przyczynowo-skutkowy z przychodami, jako obowiązkowe świadczenia z zakresu BHP. Nie zostały również wymienione pośród kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Nie ma więc przeszkód, by wydatki na ich nabycie rozpoznać jako koszty podatkowe.
Sugeruję jednak sporządzenie wspomnianego w przytoczonym wyżej art. 237 8 § 1 k.p. spisu stanowisk i rodzajów obowiązujących na nich obuwia i odzieży roboczej w formie pisemnej, w regulaminie pracy (art. 1041 § 1 pkt 1 k.p.) bądź informacji przedstawianej pracownikom.
Podobne stanowisko zostało przedstawione m.in. w interpretacji Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 20 kwietnia 2006 r., PDI/415-04/KS/06.
Czy taki wydatek mogę zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów?
Wydatki na nabycie obuwia, stanowiącego w opisanej w pytaniu sytuacji obuwie robocze, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu jako obowiązkowe świadczenia pracodawcy z zakresu BHP. Nie ma przy tym znaczenia miejsce, w którym je nabyto.
Zakres prowadzonej działalności przez kontrahenta nie ma wpływu na zaliczalność poniesionych kosztów do kosztu uzyskania przychodu. Ustawa podatkowa stanowi bowiem, zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wyłączonych na mocy art. 23 u.p.d.o.f.
W opisanym w pytaniu faktycznym należy więc rozważyć, czy przedmiotowe koszty posiadają związek przyczynowo-skutkowy z przychodami oraz upewnić się, że nie zostały wymienione w treści art. 23 u.p.d.o.f.
Jak domyślam się z treści pytania, zakupione obuwie ma charakter obuwia trekkingowego, czy górskiego, a więc przeznaczonego do użytkowania w trudnych warunkach. Z uwagi na wykonywaną przez pracowników pracę, buty te będą więc pełniły funkcję obuwia roboczego. Proszę zauważyć, że pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach, jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu albo ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 237 7 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p. Określenie rodzaju odzieży i obuwia ochronnego oraz stanowisk, na których musi być stosowana jest zaś kompetencją pracodawcy (art. 2378 § 1 k.p.).
Tak więc wydatki na zakup obuwia roboczego posiadają związek przyczynowo-skutkowy z przychodami, jako obowiązkowe świadczenia z zakresu BHP. Nie zostały również wymienione pośród kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Nie ma więc przeszkód, by wydatki na ich nabycie rozpoznać jako koszty podatkowe.
Sugeruję jednak sporządzenie wspomnianego w przytoczonym wyżej art. 237 8 § 1 k.p. spisu stanowisk i rodzajów obowiązujących na nich obuwia i odzieży roboczej w formie pisemnej, w regulaminie pracy (art. 1041 § 1 pkt 1 k.p.) bądź informacji przedstawianej pracownikom.
Podobne stanowisko zostało przedstawione m.in. w interpretacji Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 20 kwietnia 2006 r., PDI/415-04/KS/06.