Odpowiedź:
Wydatki na kursy językowe podatnika nie został wymieniony w art. 23 u.p.d.o.f., co oznacza, że wydatki te mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile podatnik potrafi wykazać w okolicznościach konkretnego stanu faktycznego związek przyczynowy pomiędzy tymi wydatkami, a przychodami.

Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.
Nie ulega wątpliwości, że wydatki na kursy językowe podatnika nie został wymieniony w art. 23 u.p.d.o.f.
W związku z tym, wydatki te mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile podatnik potrafi wykazać w okolicznościach konkretnego stanu faktycznego związek przyczynowy pomiędzy tymi wydatkami a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Organy podatkowe wskazują, że dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione na kurs językowy podatnika mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:
1) czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek, albo
2) czy taki wydatek służy podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc co do zasady ma charakter osobisty.
Odpowiedź na to pytanie – jak już wyżej podałem – zależy od okoliczności konkretnego stanu faktycznego.
Dla przykładu wskazać należy na następujące interpretacje organów podatkowych. I tak: w piśmie z dnia 19 maja 2010 r., ITPB1/415-284/10/PSZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że wydatki na kurs języka chińskiego może być uznany za koszt podatkowy u podatnika prowadzącego działalność wymagającą perfekcyjnej znajomości tego języka. W tym przypadku podatnik ukończyła sinologię, posiada jednak braki w zakresie słownictwa technicznego, bez którego nie byłyby w stanie w pełni wykorzystać możliwości, jakie daje współpraca z kontrahentami.
Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 26 stycznia 2015 r., ITPB1/415-1123/14/MW. Organ ten zgodził się z podatnikiem, że dla podmiotu, który współpracuje zarówno z kontrahentami polskimi, jak i zagranicznymi, zdobycie umiejętności posługiwania się językiem angielskim w stopniu komunikatywnym pozwoli unikać bieżących kosztów ponoszonych na tłumaczenia wszelkiego rodzaju dokumentów pozyskiwanych od kontrahentów anglojęzycznych bądź uczestnictwa tłumacza w rozmowach bezpośrednich, wydatki na kurs języka angielskiego mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.
Z kolei w interpretacji z dnia 22 stycznia 2015 r., IPTPB1/415-590/14-5/AG, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wydatki na specjalistyczny kurs języka angielskiego nie uznał za koszt uzyskania przychodu, a jedynie za wydatek poniesiony na cele osobiste podatnika. W realiach tej sprawy podatnik będący radcą prawnym współpracował z kancelarią obsługującą zarówno klientów w Polsce, jak i za granicą. Do obsługi zagranicznych klientów niezbędne jest okazanie certyfikatu potwierdzającego znajomość prawniczego języka angielskiego.
Fiskus wskazał, że podatnik już posługuje się językiem angielskim w stopniu komunikatywnym, a dodatkowy kurs ma jedynie na celu podniesienie poziomu jego znajomości. W związku z tym uznał, że wydatki poniesione na kurs języka angielskiego uznać należy za służące podnoszeniu poziomu wiedzy podatnika z zakresy języka angielskiego, nie zaś ponoszone wyłącznie w celu uzyskania przychodu bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.
W świetle zaprezentowanych poglądów stwierdzić należy, że wydatek poniesiony przez spółkę, tj. na sfinansowanie kursu języka angielskiego jej wspólnika, w sytuacji gdy Spółka wykaże związek tego wydatku z przychodami stanowi dla niej koszt podatkowy.
Skoro w analizowanej sprawie kurs języka angielskiego, na który będzie uczęszczać wspólnik służy spółce (może być uznany za koszt podatkowy spółki), bowiem serwisant znając język angielski wdrażając oprogramowanie, wydatek będzie stanowił koszt podatkowy. Koszt kursu nie stanowi przychodu do opodatkowania dla serwisanta. Wydatki ponoszone przez pracodawcę w związku z nauką podejmowaną przez pracownika stanowią przychód ze stosunku pracy. Jeżeli jednak nauka jest obowiązkowa dla pracownika, przyjmuje się często, że przychód nie powstaje. Nie ma to jednak większego znaczenia, gdyż nawet uznając świadczenie za przychód skorzystać należy ze zwolnienia podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 90 u.p.d.o.f. wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego. W przypadku składek ZUS stosowne zwolnienie znajduje się § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z art. 1031 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) – dalej k.p., przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.

Marek Jurek

Odpowiedzi udzielono 24.11.2015 r.