W odniesieniu do umów o pracę zawieranych na czas określony pomiędzy tymi samymi stronami obowiązują dwa limity:

  • ilościowy - można zawrzeć nie więcej niż 3 umowy, oraz
  • czasowy - łączny czas zatrudnienia na podstawie tych umów nie może przekraczać 33 miesięcy.

Wyczerpanie któregokolwiek z nich skutkuje brakiem możliwości zawierania dalszych umów na czas określony.

Przykład: Pracownik i pracodawca byli złączeni jedną umową na czas określony zawartą na 33 miesiące. Nie jest już możliwe zawarcie kolejnej umowy (chyba, że byłaby to umowa nielimitowana, o czym poniżej).

Ważne! Do limitu nie wchodzą umowy zawarte na okres próbny, jak też umowa na czas nieokreślony.

Czytaj również: Nowela Kodeksu pracy to gwóźdź do trumny umów na czas określony>>

Zobacz w LEX: Zawieranie umów na czas określony - przypadki, w których nie stosuje się ograniczeń w zawieraniu umów na czas określony >>

Przykład: Pracownik po wieloletnim zatrudnieniu  na czas nieokreślony rozwiązał stosunek pracy w związku z przejściem na emeryturę. Po kilku dniach z dotychczasowym pracodawcą zawarł roczną umowę o pracę na czas określony. W tym przypadku dla dopuszczalnego maksymalnego okresu zatrudnienia na podstawie umowy okresowej nie ma znaczenia długość wcześniejszego zatrudnienia bezterminowego. Łącznie strony mogą być złączone umowami na czas określony przez 33 miesiące, przy założeniu, że umów tych nie będzie więcej niż 3.

Limity obejmują wszystkie umowy zawierane na czas określony – poza umowami wymienionymi w art. 25(1) par. 4 k.p. – zawierane pomiędzy tymi samymi stronami. Nie mają tutaj znaczenia takie kwestie jak rodzaj pracy, zajmowane stanowiska.

WZORY DOKUMENTÓW:

 


Skutki przekroczenia limitu

Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż 33 miesiące lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż 3, uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie okresu łącznie 33 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Przekroczenie limitu nie skutkuje nieważnością umowy. Wprost przeciwnie – umowa jest nie tylko ważna ale po przekroczeniu limitu jest umową na czas nieokreślony.

Ważne! Przepisy nie przewidują jakiegokolwiek  okresu przerwy w zatrudnieniu, po upływie którego liczenie limitów mogłoby następować „od zera”.

Czytaj w LEX: Pozalimitowe umowy na czas określony - obiektywne przyczyny leżące po stronie pracodawcy >>

 

Sprawdź również książkę: Meritum Prawo pracy 2023 ebook >>


Umowy nielimitowane

Przepisy przewidują wprost 4 grupy przypadków, w których limitów nie stosujemy. Dotyczy to umów zawieranych:

  1. w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
  2. w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
  3. w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
  4. w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie

 

– o ile wypełniony jest warunek uzupełniający - ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.

Przykład: Pracownik był zatrudniony w firmie X dwukrotnie na podstawie umów na czas określony zawartych na czas zastępstwa. Łącznie zatrudnienie trwało 2 lata. Po drugiej umowie zawarto pierwszą „zwykłą” umowę  na czas określony. Jest to pierwsza umowa z limitu trzech umów. Przy ustalaniu dopuszczalnego okresu trwania umów okresowych nie uwzględnimy także dwuletniego zatrudnienia na zastępstwo.

Warto także zwrócić uwagę, że nie są objęte limitami umowy, które zawierane są w ramach robót publicznych lub prac interwencyjnych albo ich zawarcie narzucone jest przez przepisy (np. umowa o prac ę na czas określony zawierana z osobą po raz pierwszy zatrudnioną w samorządzie na stanowisk urzędniczym).

Czytaj w LEX: Data, od jakiej należy liczyć kolejne umowy na czas określony - LINIA ORZECZNICZA >>