Czas pracy osoby z niepełnosprawnością uzależniony jest od orzeczonego stopnia niepełnosprawności i wynosi:

  • maksymalnie 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo – w odniesieniu do osób o lekkim stopniu niepełnosprawności,
  • maksymalnie 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo – osoby zaliczone do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Bez względu na stopień niepełnosprawności pracownicy z niepełnosprawnością nie mogą być zatrudniani w godzinach nadliczbowych i w porze nocnej.

Powyższe postanowienia - zarówno dotyczące nadgodzin, pracy w porze nocnej, jak też norm czasu pracy - nie mają jednak bezwzględnego charakteru. Nie stosujemy ich:

  • do osób z niepełnosprawnością zatrudnionych przy pilnowaniu,
  • w sytuacji gdy na wniosek niepełnosprawnego pracownika lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę.

Czytaj również: Można się nauczyć, jak zatrudniać osoby z niepełnosprawnościami w instytucjach kultury>>

 

System zadaniowy

Zgodnie z art. 140 Kodeksu pracy (dalej: k.p.), w przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania pracy może być stosowany system zadaniowego czasu pracy. Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z norm określonych w art. 129 k.p.

Miernikiem wykonanej pracy nie jest tu wprost upływ czasu ale prawidłowa realizacja ustalonych zadań.

Ważne! Nie można mówić o zadaniowym czasie pracy, gdy pracownik jest jednocześnie z objęciem go tym systemem czasu pracy zobowiązywany do pracy zawsze w konkretnych, wskazywanych przez pracodawcę dniach i godzinach wypełniających normy czasu pracy. Nie wyklucza to jednak stosowania konieczności pracy np. w niektórych dniach w konkretnym przedziale godzinowym, wyznaczania w niezbędnym zakresie zebrań zespołu, określenia dni pracy itp.

Wskazane w art. 140 k.p. „porozumienie” z pracownikiem nie oznacza uzgodnienia, lecz konsultację. Brak takiego porozumienia nie powoduje nieskuteczności ustanowienia zadaniowego systemu czasu pracy, ale w razie sporu rodzi po stronie pracodawcy obowiązek wykazania, że powierzone pracownikowi zadania były możliwe do wykonania w granicach norm czasu pracy określonych w art. 129 k.p. (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 5 lutego 2008 r., sygn. akt II PK 148/07). W systemie tym pracodawca zachowuje swoją kierowniczą rolę w stosunku pracy, związaną przede wszystkim z wyznaczaniem pracy do wykonania. Nie można więc przyjmować, że konieczne jest uzyskanie pełnej zgody pracownika na zakres zadań i każdorazową jego zmianę.

Nie ma tak obowiązku wprowadzania zadań do umowy o pracę. Mogą być ustalone odrębnie, sugerować można dla celów dowodowych utrwalenie uzgodnień/konsultacji w tym zakresie.

Czytaj w LEX: Zadaniowy czas pracy - znaczenie prawne porozumienia co do rozmiaru zadań - ekwiwalent za pracę w godzinach ponadwymiarowych - potrzeba pracy w godzinach ponadnormatywnych. Glosa do wyroku SN z dnia 5 lutego 2008 r., II PK 148/07 > >

  

Cena promocyjna: 68.4 zł

|

Cena regularna: 76 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 56.99 zł


Przepisy o czasie pracy pracowników niepełnosprawnych a system zadaniowy

Przepisy ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2024, poz. 44) nie dają podstaw do stwierdzenia, że w stosunku do osób niepełnosprawnych zastosowanie znajduje ograniczony katalog systemów czasu pracy.

Ograniczenia z ustawy dotyczą maksymalnej ilości godzin pracy na dobę i w tygodniu, co jednak w żaden sposób nie wpływa na wyłączenie zastosowania systemu zadaniowego. Wbrew wyrażanym na ten temat niekiedy opiniom, system ten nie zakłada dłuższej pracy niż wynikająca z norm czasu pracy.

Ważne! Zadania powinny zostać określone w taki sposób, by w pełni możliwe było ich realizowanie w ramach norm czasu pracy dla osób niepełnosprawnych. Ponadto trafne jest zobowiązanie pracownika niepełnosprawnego by przy realizacji zadań nigdy nie przekraczał – w zależności od stopnia niepełnosprawności 8 lub 7 godzin pracy na dobę oraz 40 lub 35 godzin pracy w tygodniu.

Przykład: Pracodawca stosuje w oparciu o regulamin pracy system zadaniowy dla pewnej grupy stanowisk. Wśród osób zatrudnionych na tych stanowiskach jest pracownik o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Ustalony z nim został zakres zadań i pracodawca wyraźnie zobowiązał pracownika, by przy realizacji zadań:

  • nie przekraczał maksymalnej liczby godzin pracy na dobę i w tygodniu (odpowiednio 7 i 35),
  • przestrzegał przepisów o minimalnych odpoczynkach dobowych i tygodniowych.

Ważne! Niedopuszczalne jest podwyższenie stawki wynagrodzenia pracownikowi niepełnosprawnemu, zatrudnionemu w zadaniowym systemie czasu pracy, zamiast obniżenia wymiaru zadań w sposób pozwalający na ich wykonanie w obowiązującym go wymiarze czasu pracy (wyrok Sądu Najwyższego z 24 marca 2000 r., sygn. akt I PKN 553/99).

Czytaj w LEX: Praca nadliczbowa w zadaniowym systemie czasu pracy > >