- W rozporządzeniu Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 grudnia 2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej, proponuję wykreślić z par. 3 pkt 2 lit. w) konieczność przechowywania w części B akt osobowych dokumentów dotyczących wykonywania pracy zdalnej, co najmniej okazjonalnej. Konieczność wpinania wniosków o pracę zdalną okazjonalną powoduje nadmierne puchnięcie akt osobowych, a po zakończeniu roku kalendarzowego te dokumenty nie mają żadnego znaczenia (nowy limit) – napisała Czytelniczka, zgłaszając problem w ramach naszej akcji Poprawmy prawo.

Czytaj również: 

Zmieniasz pracę w ciągu roku - po 24 dodatkowe dni zdalnie w każdej firmie>>

Praca zdalna okazjonalna - rozporządzenie ma doprecyzować ustawę>>

 

Praca zdalna, w tym także okazjonalna, na wniosek pracownika

Przypomnijmy, że od 7 kwietnia 2023 r. praca zdalna została uregulowana w Kodeksie pracy (dalej: k.p., Dz.U. z 2023 r., poz. 240). O pracy zdalnej okazjonalnej mówi jeden krótki przepis, a mianowicie art. 67(33) k.p. Przepis ten w par. 1 stanowi, że praca zdalna może być wykonywana okazjonalnie, na wniosek pracownika złożony w postaci papierowej lub elektronicznej, w wymiarze nieprzekraczającym 24 dni w roku kalendarzowym.

W myśl par. 2, do pracy zdalnej okazjonalnej nie stosuje się przepisów art. 67(19)-67(24) k.p., mówiących m.in. o uzgodnieniu między stronami umowy o pracę wykonywania pracy zdalnej, poleceniu wykonywania pracy zdalnej, określeniu zasad wykonywania pracy zdalnej i obowiązkach pracodawcy związanych z organizacją pracy zdalnej i ekwiwalencie za pracę zdalną, oraz art. 67(31) par. 3 dotyczących szkoleń bhp.

Z kolei zgodnie z art. 67(33) par. 3 k.p., kontrola wykonywania pracy zdalnej okazjonalnej, kontrola w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy lub kontrola przestrzegania wymogów w zakresie bezpieczeństwa i ochrony informacji, w tym procedur ochrony danych osobowych, odbywa się na zasadach ustalonych z pracownikiem.

Minister rodziny, pracy i polityki społecznej 6 marca 2023 r. znowelizował rozporządzenie w sprawie dokumentacji pracowniczej (Dz.U. z 2023 r., poz. 471), dodając w par. 3 do pkt 2 mówiącego, że w części B - oświadczenia lub dokumenty dotyczące nawiązania stosunku pracy oraz przebiegu zatrudnienia pracownika, nową lit. w) dokumenty dotyczące wykonywania pracy zdalnej.

Zobacz w LEX: Praca zdalna okazjonalna > >

 

Kodeks pracy. Komentarz
-50%

Małgorzata Gersdorf, Wojciech Ostaszewski

Sprawdź  

Cena promocyjna: 140 zł

|

Cena regularna: 280 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 196 zł


Dokumentowanie pracy zdalnej bez podstawy prawnej?

Zdaniem dr hab. Moniki Gładoch, prof. UKSW, kierownika Katedry Prawa Pracy, radcy prawnego, wymóg dokumentowania pracy zdalnej, w tym pracy zdalnej okazjonalnej jest contra legem, bo – jak tłumaczy – w kodeksie pracy nie ma podstawy prawnej do jego wprowadzenia. – Rozporządzenie dyktuje prawo, a przecież zgodnie z art. 87 Konstytucji, źródłem prawa powszechnie obowiązującego Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Jednak to rozporządzenie w zakresie dokumentowania wykonywania pracy zdalnej nie posiada delegacji ustawowej – mówi prof. Gładoch.

Ww. rozporządzenie zostało wydane na podstawie art. 298(1) k.p. Przepis ten pozwala ministrowi właściwemu do spraw pracy, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji, na określenie w drodze rozporządzenia:

  1. zakresu, sposobu i warunków prowadzenia, przechowywania oraz zmiany postaci dokumentacji pracowniczej, z uwzględnieniem wymagań dotyczących dokumentacji w postaci elektronicznej w zakresie organizacji jej przetwarzania i przenoszenia pomiędzy systemami teleinformatycznymi,
  2. sposobu i trybu doręczania informacji lub zawiadomienia o możliwości odbioru dokumentacji pracowniczej w przypadku upływu okresu jej przechowywania oraz poprzedniej postaci tej dokumentacji w przypadku zmiany postaci jej prowadzenia i przechowywania, a także sposób odbioru dokumentacji pracowniczej,
  3. sposobu wydawania kopii całości lub części dokumentacji pracowniczej pracownikowi, byłemu pracownikowi lub osobom, o których mowa w art. 94(9) par. 3

- uwzględniając konieczność rzetelnego prowadzenia dokumentacji pracowniczej, zapewnienia realizacji prawa dostępu do tej dokumentacji, potrzebę przechowywania dokumentacji pracowniczej w sposób gwarantujący zachowanie jej poufności, integralności, kompletności oraz dostępności, w warunkach niegrożących jej uszkodzeniem lub zniszczeniem.

Jak przypomina prof. Gładoch, zmiana rozporządzenia i dopisanie wymogu dokumentowania wniosków pracowników o pracę zdalną okazjonalną miała związek z wątpliwościami, jakie się pojawiły w następstwie wejścia w życie nowych przepisów, które dotyczyły możliwości wykorzystania limitu 24 dni w roku kalendarzowym u każdego pracodawcy, jeśli pracownik w trakcie roku zmieniłby miejsce pracy, o czym w serwisie Prawo.pl pisaliśmy.
- Należało zmienić przepis, nie zaś dokonywać interpretacji z wykorzystaniem rozporządzenia. W przypadku urlopu na żądanie takich wątpliwości przecież nie ma – zauważa prof. Monika Gładoch.

Czytaj w LEX: Okazjonalna praca zdalna - problemy z liczeniem okresu okazjonalnej pracy zdalnej pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze i w trakcie roku kalendarzowego na tle projektu nowelizacji kodeksu pracy > >

Przepis art. 167(3) k.p. stanowi bowiem, że łączny wymiar urlopu wykorzystanego przez pracownika na zasadach i w trybie określonych w art. 167(2) K.p. nie może przekroczyć w roku kalendarzowym 4 dni, niezależnie od liczby pracodawców, z którymi pracownik pozostaje w danym roku w kolejnych stosunkach pracy. Tymczasem w przypadku pracy zdalnej okazjonalnej przepis mówi, że praca zdalna może być wykonywana okazjonalnie, na wniosek pracownika złożony w postaci papierowej lub elektronicznej, w wymiarze nieprzekraczającym 24 dni w roku kalendarzowym.

- Nie mamy sygnałów od pracodawców odnośnie problemów ze stosowaniem pracy zdalnej okazjonalnie. Podnoszony jest czasem aspekt wymiaru - 24 dni pracy zdalnej okazjonalnej w roku kalendarzowym, który uznawany jest za zbyt krótki okres. Często jest to rozwiązanie niekorzystne dla samych pracowników. Uznajemy, iż zasadny był postulat pracodawców wprowadzenia 36 dni – mówi Robert Lisicki, radca prawny, dyrektor departamentu pracy Konfederacji Lewiatan. Przyznaje, że kontrowersyjnym aspektem pracy zdalnej okazjonalnej jest to, czy dokumenty z nią związane, czyli wnioski pracowników, mają być przechowywane w aktach pracowniczych przez 10 lat.Ustawodawca nie wyłączył jednak dokumentów dotyczących pracy zdalnej okazjonalnej z obowiązku przechowywania ich w części B – wskazuje. Pytany zaś o podstawę prawną wprowadzenia obowiązku przechowywania tych dokumentów zauważa: - Niestety argumenty pracodawców w zakresie innego podejścia do dokumentowania pracy zdalnej nie zostały w tym zakresie uwzględnione. 

Zobacz również w LEX: Praca zdalna na wniosek pracownika > >