Prezydent miasta zatwierdził projekt budowlany i udzielił spółce pozwolenia na budowę zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej.

Właściciele zabudowanej budynkiem mieszkalnym działki, wnieśli o wznowienie postępowania administracyjnego w sprawie zakończonej pozwoleniem na budowę, podnosząc, że został przez organ pominięty ich udział w postępowaniu mimo, iż służył im przymiot strony. Organ I instancji wznowił postępowanie administracyjne w sprawie. W następstwie rozpatrzenia wniosku o wstrzymanie wykonania pozwolenia na budowę, organ I instancji orzekł o wstrzymaniu wykonania własnej decyzji ostatecznej o pozwoleniu na budowę.

W uzasadnieniu stwierdził, że odległość między budynkiem mieszkalnym skarżących a budynkiem objętym zamierzeniem inwestycyjnym, wynosi mniej niż 8 metrów, wymagane Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Brak zachowania w projekcie budowlanym, zatwierdzonym decyzją ostateczną, wymaganej warunkami technicznymi, odległości normatywnej, uzasadnia przyjęcie, że nieruchomość skarżących znajdowała się w obszarze oddziaływania projektowanego budynku, a w konsekwencji powinni oni być uznani za stronę postępowania o udzielenie pozwolenia na budowę.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł inwestor. Wojewoda po rozpoznaniu zażalenia uchylił postanowienie w części dotyczącej wstrzymania wykonania decyzji o pozwoleniu na budowę oddanych do użytkowania tylko czterech z dwunastu budynków mieszkalnych.

WSA rozpatrując skargę przypomniał, iż wznowione postępowanie administracyjne w sprawie pozwolenia na budowę, prowadzone przed organem architektoniczno – budowlanym, nie służy ocenie charakteru zmian w projekcie budowlanym. Nie ma znaczenia okoliczność, czy rozwiązania wprowadzone do zmienionego projektu, stanowią istotną czy nieistotną zmianę w stosunku do pierwotnych rozwiązań. Dla uznania prawdopodobieństwa uchylenia pierwotnej decyzji we wznowionym postępowaniu wystarczające jest dostrzeżenie konieczności wprowadzenia zmian w projekcie zatwierdzonym decyzją ostateczną, niezbędnych do tego by we wznowionym postępowaniu móc zatwierdzić projekt, którego rozwiązania pozostają w zgodzie z porządkiem prawnym, w tym również z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

WSA zwrócił również uwagę, iż skoro inwestor na etapie ubiegania się o pozwolenie na budowę, objął jednym projektem budowlanym całe zamierzenie inwestycyjne, to w konsekwencji i we wznowionym postępowaniu administracyjnym w sprawie tego pozwolenia, zamierzenia budowlanego nie można dzielić. Z uwagi na wynikające z przedłożonego we wznowionym postępowaniu nowego projektu budowlanego inne rozwiązania w stosunku do projektu pierwotnego, wykluczyć też należy ewentualność wydania we wznowionym postępowaniu, decyzji odpowiadającej istocie decyzji dotychczasowej. Zauważyć bowiem należy, że istota pozwolenia na budowę wiąże się z zatwierdzeniem projektu budowlanego, a zatem zmiany w projekcie budowlanym przesądzają o innej treści pozwolenia na budowę. Tożsamość decyzji o pozwoleniu na budowę tkwi w tożsamości zatwierdzonych tymi decyzjami projektów budowlanych. To projekt budowlany, dołączony do wniosku o pozwolenie na budowę, a nie sam wniosek, podlega ocenie organu architektoniczno – budowlanego (art. 35 ust. 1 prawa budowlanego).

Na podstawie: Wyrok WSA w Białymstoku z 12 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Bk 217/12, nieprawomocne