Inwestor zwrócił się do burmistrza o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla planowanego przedsięwzięcia polegającego na hodowli bydła.
Organ wydał decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, wskazując, iż przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko nie jest obligatoryjne w przypadku tej inwestycji.
Z analizy załączonej do wniosku karty informacyjnej przedsięwzięcia wynikało, iż planowana inwestycja nie wpłynie szkodliwie na środowisko przyrodnicze oraz zdrowie i życie ludzi, zaś wszystkie uciążliwości z nią związane zamykać się będą na terenie, do którego inwestor posiada tytuł prawny.
Jeden z mieszkańców gminy poskarżył się do sądu administarcyjnego.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Tłumaczył, iż planowana inwestycja nie powinna być realizowana w centrum wioski, powinna być oddalona od skupisk mieszkalnych. W jego ocenie zaplanowanie inwestycji w tym miejscu, podczas gdy inwestor posiada również działki w innych miejscach jest działaniem złośliwym. Wydana decyzja w ocenie mieszkańca uwzględnia jedynie interes inwestora i jest krzywdząca dla innych mieszkańców wsi.
WSA uznał, iż organy dokonały oceny z uwzględnieniem wszelkich przesłanek z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r., poz. 1235 z późn. zm.).
Organy odniosły się do kwestii magazynowania odpadów, ścieków, wskazały na planowane zbiorniki do ich magazynowania, zabezpieczające środowisko przed negatywnymi oddziaływaniami.
Ustalono, że teren inwestycji nie znajduje się w obszarze zaliczanym jest do obszarów szczególnie wrażliwych.
W ocenie sądu nie można zgodzić się ze skarżącym, że tego typu przedsięwzięcie na wsi powinno być zlokalizowane na innych terenach należących do właściciela.
Nie można również przyjąć prymatu komfortu życia innych mieszkańców wsi i ich planów co do własnych nieruchomości nad możliwość prowadzenia zgodnej z prawem, działalności rolniczej na wsi przez inną osobę – wyjaśnił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Poznaniu z 23 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Po 323/15, nieprawomocny
