Pytanie
Przedmiotem postępowania w nadzorze budowlanym jest budynek wybudowany samowolnie ok. 1960 r. Na uzyskanych mapach, budynek ten oznaczony był najpierw jako gospodarczy (1983 r.), a później na mapie z 1985 r., jako budynek mieszkalny (dwuizbowy z doprowadzoną wodą i prądem). Przez wiele lat był zamieszkiwany przez jedną osobę. Od około 4 lat budynek nie jest użytkowany jako mieszkalny, lecz jako składzik - według oświadczenia właściciela.
Czy procedurę legalizacyjną należy przeprowadzić wobec budynku gospodarczego czy mieszkalnego?
W jaki sposób uzasadnić ewentualną legalizację jako budynek mieszkalny, mając na uwadze wysokość izb wynoszącą 2,05 m oraz art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo budowlane z 1974 r. i wyroki sądów administracyjnych stanowiące, że samo naruszenie warunków technicznych nie może być utożsamiane z "niebezpieczeństwem", które automatycznie skutkuje rozbiórką?