Pytanie
Osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą i jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W poprzednich latach do ewidencji środków trwałych zostały wprowadzone samochody ciężarowe, od których nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych.
Ustawodawca w art. 22f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nałożył na podatnika obowiązek dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych (NSA II FSK 759/09).
Czy można przyjąć, że popełniono błąd i jednocześnie wskazać, że stawka amortyzacyjna w tych latach powinna wynosić 1% w skali roku?
W wykazie stawek podane są bowiem tylko maksymalne stawki jakie podatnik może uwzględnić przy amortyzacji danych składników majątku.
Czy można dokonać w księgach rachunkowych odpowiedniego umorzenia (ilość lat, w których nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych x 1% wartości początkowej), które będzie jednak w bieżącym roku zaliczone do kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów?
Czy można od początku stycznia bieżącego roku podatkowego zgodnie z art. 22i podwyższyć stawkę amortyzacyjną do poziomu określonego w wykazie stawek, a następnie dokonywać w kolejnych latach odpisów amortyzacyjnych, do momentu zrównania sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową środków trwałych?
Odpisy dokonywane od bieżącego roku podatkowego, czyli po podwyższeniu stawki amortyzacyjnej, będą stanowić koszty uzyskania przychodów.
Czy takie rozwiązanie jest poprawne?