W jaki sposób odróżnić stację paliw od zbiornika używanego na potrzeby własne przedsiębiorstwa?
Podstawowym kryterium odróżniającym stację paliw od zbiornika używanego na potrzeby własne przedsiębiorstwa jest sprzedaż paliwa podmiotom zewnętrznym. Przedsiębiorca, który zakupił już paliwo (ma fakturę) i przetrzymuje je (magazynuje) w zbiorniku w celu tankowania własnych pojazdów nie jest przedsiębiorcą prowadzącym stację paliw w rozumieniu rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe, dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 243, poz. 2063 z późn. zm.) - dalej r.w.t.b.s.p. Zgodnie z definicją zamieszczoną w r.w.t.b.s.p., stacja paliw jest to obiekt budowlany, w skład którego mogą wchodzić: budynek, podziemne zbiorniki magazynowe paliw płynnych, podziemne lub naziemne zbiorniki gazu płynnego, odmierzacze paliw płynnych i gazu płynnego, instalacje technologiczne, w tym urządzenia do magazynowania i załadunku paliw płynnych oraz gazu płynnego, instalacje wodno - kanalizacyjne i energetyczne, podjazdy i zadaszenia oraz inne urządzenia usługowe i pomieszczenia pomocnicze.
Zbiornik naziemny używany dla potrzeb zakładu nie jest stacją paliw, co potwierdza Ministerstwo.
Zbiornik paliwa używany na potrzeby własne podlega dozorowi technicznemu. Przedsiębiorca używający go nie musi spełniać rygorystycznych wymagań, jakie musi spełniać przedsiębiorca prowadzący stację paliw. Musi on natomiast spełniać wymagania rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 września 2001 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego, jakim powinny odpowiadać zbiorniki bezciśnieniowe i niskociśnieniowe przeznaczone do magazynowania materiałów ciekłych zapalnych (Dz. U. Nr 113, poz. 1211 z późn. zm.). W przeciwieństwie do przedsiębiorcy prowadzącego stację paliw przedsiębiorca używający zbiornika na potrzeby własne nie musi uzyskać koncesji. Nie zmienia to jednak faktu, że wykorzystywanie zbiorników naziemnych na potrzeby własne przedsiębiorcy (czego prawo nie zabrania) wiąże się, co do zasady, również z koniecznością uzyskania stosownych pozwoleń (np. pozwolenia na budowę czy pozwolenia na użytkowanie) i decyzji (np. Urzędu Dozoru Technicznego). Sam fakt uzyskania tych dokumentów nie powoduje jednak, że opisane w nich zbiorniki naziemne mogą być wykorzystywane do sprzedaży paliw. Uzyskanie tych decyzji nie przesądza również o konieczności występowania o koncesję na obrót paliwami ciekłymi, (choć są to dokumenty niezbędne, jeśli taką działalność gospodarczą przedsiębiorca chce wykonywać).
Alicja Brzezińska
Podstawowym kryterium odróżniającym stację paliw od zbiornika używanego na potrzeby własne przedsiębiorstwa jest sprzedaż paliwa podmiotom zewnętrznym. Przedsiębiorca, który zakupił już paliwo (ma fakturę) i przetrzymuje je (magazynuje) w zbiorniku w celu tankowania własnych pojazdów nie jest przedsiębiorcą prowadzącym stację paliw w rozumieniu rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe, dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 243, poz. 2063 z późn. zm.) - dalej r.w.t.b.s.p. Zgodnie z definicją zamieszczoną w r.w.t.b.s.p., stacja paliw jest to obiekt budowlany, w skład którego mogą wchodzić: budynek, podziemne zbiorniki magazynowe paliw płynnych, podziemne lub naziemne zbiorniki gazu płynnego, odmierzacze paliw płynnych i gazu płynnego, instalacje technologiczne, w tym urządzenia do magazynowania i załadunku paliw płynnych oraz gazu płynnego, instalacje wodno - kanalizacyjne i energetyczne, podjazdy i zadaszenia oraz inne urządzenia usługowe i pomieszczenia pomocnicze.
Zbiornik naziemny używany dla potrzeb zakładu nie jest stacją paliw, co potwierdza Ministerstwo.
Zbiornik paliwa używany na potrzeby własne podlega dozorowi technicznemu. Przedsiębiorca używający go nie musi spełniać rygorystycznych wymagań, jakie musi spełniać przedsiębiorca prowadzący stację paliw. Musi on natomiast spełniać wymagania rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 września 2001 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego, jakim powinny odpowiadać zbiorniki bezciśnieniowe i niskociśnieniowe przeznaczone do magazynowania materiałów ciekłych zapalnych (Dz. U. Nr 113, poz. 1211 z późn. zm.). W przeciwieństwie do przedsiębiorcy prowadzącego stację paliw przedsiębiorca używający zbiornika na potrzeby własne nie musi uzyskać koncesji. Nie zmienia to jednak faktu, że wykorzystywanie zbiorników naziemnych na potrzeby własne przedsiębiorcy (czego prawo nie zabrania) wiąże się, co do zasady, również z koniecznością uzyskania stosownych pozwoleń (np. pozwolenia na budowę czy pozwolenia na użytkowanie) i decyzji (np. Urzędu Dozoru Technicznego). Sam fakt uzyskania tych dokumentów nie powoduje jednak, że opisane w nich zbiorniki naziemne mogą być wykorzystywane do sprzedaży paliw. Uzyskanie tych decyzji nie przesądza również o konieczności występowania o koncesję na obrót paliwami ciekłymi, (choć są to dokumenty niezbędne, jeśli taką działalność gospodarczą przedsiębiorca chce wykonywać).
Alicja Brzezińska